Daniel Berlyne: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nowa strona: '''Daniel E. Berlyne''' (1924-1976) - brytyjski psycholog i filozof.<ref>http://konecni.ucsd.edu/pdf/26.pdf</ref> Jego...
 
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
'''Daniel E. Berlyne''' ([[1924]]-[[1976]]) - brytyjski [[Psychologia|psycholog]] i [[Filozofia|filozof]], profesor [[Uniwersytet w Toronto|Uniwersytetu w Toronto]].<ref>http://konecni.ucsd.edu/pdf/26.pdf</ref> Jego prace zwróciłydotyczyły przede wszystkim problematyki motywacji. Zwróciły one uwagę środowiska naukowego psychologów na [[Motywacja|motywujące]] funkcje odczuwanego poczucia nowości, dostrzeganej niespójności bądź nieregularności bodźca, a więc tego, co określa się obecnie mianem ciekawości poznawczej.<ref>[[Edward Nęcka|E. Nęcka]], ''Twórczość''. [W:] [[Jan Strelau|J. Strelau]] (red. nauk.), Psychologia. Podręcznik akademicki. Tom 2. Psychologia ogólna, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2000, s. 799.</ref> Prowadzone przez niego badania dotyczyły różnych [[Procesy poznawcze|procesów poznawczych]], w tym między innymi [[Uwaga|uwagi]] i [[Myślenie|myślenia]], zachowań eksploracyjnych, pobudzenia fizjologicznego, a także [[Estetyka|estetyki]] eksperymentalnej.<ref>http://konecni.ucsd.edu/pdf/26.pdf</ref> Na podstawie prowadzonych badań eksperymentalnych Berlyne opracował tzw. psychobiologiczą teorię preferencji bodźców artystycznych.<ref>S. Makomaska, ''Wpływ muzyki tła na reakcje konsumentów w miejscu sprzedaży – problematyka interdyscyplinarności badań'', Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 336, 2014, s. 195-204.</ref>
 
Berlyne jest uznawany czasami za spadkobiercę idei [[Clark Leonard Hull|Clarka Leonarda Hulla]], amerykańskiego [[Behawioryzm|neobehawiorysty]], który podjął próbę sformalizowania oraz opisania w ramach spójnego systemu dedukcyjnego podstawowych praw zachowania. Ambicje Berlyne'a były podobne, gdyż on również starał się sprowadzić całą różnorodność zachowań ludzi i zwierząt do kilku podstawowych czynników motywacji. Jednakże, na co zwraca uwagę Vladimir J. Konečni, Berlyne dosyć krytycznie odnosił się do koncepcji formułowanych przez [[Clark Leonard Hull|Hulla]]. Zasadnicza różnica polegała na tym, że Berlyne bardzo silnie podkreślał rolę ciekawości poznawczej jako czynnika motywacyjnego. Jego zainteresowania koncentrowały się wokół pytania o to, dlaczego ludzie i zwierzęta wykazują ciekawość i eksplorują swoje środowisko życia, dlaczego poszukują informacji i wiedzy oraz co nadaje kierunek ich myślom.
 
== Ważniejsze książki ==
Linia 10 ⟶ 12:
== Bibliografia ==
* http://konecni.ucsd.edu/pdf/26.pdf
* S. Makomaska, ''Wpływ muzyki tła na reakcje konsumentów w miejscu sprzedaży – problematyka interdyscyplinarności badań'', Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 336, 2014, s. 195-204.
* [[Edward Nęcka|E. Nęcka]], ''Twórczość''. [W:] [[Jan Strelau|J. Strelau]] (red. nauk.), Psychologia. Podręcznik akademicki. Tom 2. Psychologia ogólna, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2000, s. 799.
 
Linia 15 ⟶ 18:
{{Przypisy}}
 
{{SORTUJ:AmabileBerlyne, TeresaDaniel}}
[[Kategoria:Amerykańscy psycholodzy]]
[[Kategoria:Amerykańscy filozofowie]]