Julie Halard-Decugis: Różnice pomiędzy wersjami

{{Tenisista infobox

|nazwa = Julie Halard-Decugis

|państwo = FRA

|miejsce zamieszkania = [[Pully]]

|miejsce urodzenia = [[Wersal]]

|wzrost = 173 cm

|gra = praworęczna, oburęczny backhand

|status profesjonalny = 1986

|zakończenie kariery = 2000

|S turnieje = 12 WTA, 2 ITF

|S AO = QF (1993, 2000)

|S RG = QF (1994)

|S US = 4R (1999)

|D turnieje = 15 WTA, 2 ITF

|D AO = QF (2000)

|D RG = SF (1994, 2000)

|D WM = F (2000)

|D US = '''W''' (2000)

}}

 

== Kariera tenisowa ==

 

=== Gra pojedyncza ===

 

Debiut w profesjonalnym cyklu rozgrywkowym odnotowała Francuzka przed własną publicznością w ramach [[French Open 1987]]. W pierwszym oficjalnym meczu pokonała Czeszkę Hanę Fukarkovą 5:7, 7:6(5), 6:2, ale w drugiej rundzie uległa rozstawionej z dziesiątym numerem [[Kathy Rinaldi]]. Miesiąc później wygrała swoje pierwsze kobiece zawody ITF w [[Erlangen]]. We wrześniu po przejściu eliminacji awansowała do trzeciej rundy [[US Open 1987|US Open]], pokonana w dwóch setach przez [[Jana Novotná|Janę Novotną]]. W październiku osiągnęła swój pierwszy finał imprezy WTA w [[Ateny|Atenach]]. Triumfowała nad [[Kathleen Horvath]] i [[Isabel Cueto]], ale musiała uznać wyższość [[Katerina Maleewa|Kateriny Maleewej]]. Po tym występie została sklasyfikowana w gronie stu najlepszych tenisistek świata.

Julie Halard-Decugis wygrała w swojej karierze piętnaście profesjonalnych turniejów w grze podwójnej, w tym jako ostatni wielkoszlemowy [[US Open 2000]]. W rankingu WTA klasyfikowana na pierwszym miejscu (jako jedyna [[Francja|Francuzka]] w dziejach) dwukrotnie: od 11 września do 22 października 2000 i od 30 października do 24 grudnia 2000, łącznie przez czternaście tygodni. Za każdym razem na pozycji liderki zmieniała ją jej deblowa partnerka, [[Ai Sugiyama]].

 

 

Kolejny finał osiągnęła w parze z [[Nathalie Tauziat]] w kwietniu 1994 w [[Barcelona|Barcelonie]], gdzie musiały uznać wyższość [[Łarysa Sawczenko-Neiland|Larysy Sawczenko]] i [[Arantxa Sánchez Vicario|Arantxy Sánchez Vicario]]. Z tą samą partnerką awansowała po raz pierwszy do wielkoszlemowy półfinału w ramach [[French Open 1994|French Open]], przegrały z [[Gigi Fernández]] i [[Natalla Zwierawa|Natallą Zwierawą]], ale w trzeciej rundzie wyeliminowały [[Manon Bollegraf]] i [[Martina Navrátilová|Martinę Navrátilovą]]. W sierpniu zdobyła pierwszy tytuł WTA w [[Los Angeles]] po finale z [[Jana Novotná|Janą Novotną]] i [[Lisa Raymond|Lisą Raymond]]; w ćwierćfinale odprawiły z Tauziat Fernandez i Sawczenko. Drugi tytuł wywalczyła u boku Sanchez Vicario w [[Tokio]], gdzie były rozstawione z pierwszym numerem i w ostatnim pojedynku były lepsze od [[Amy Frazier]] i [[Rika Hiraki|Riki Hiraki]].

W 1997 w jedynym swoim występie w WTA Tour we wrześniu doszła do finału w [[Tokio]] z Rubin, gdzie uległy [[Monica Seles|Monice Seles]] i [[Ai Sugiyama|Ai Sugiyamie]]. W styczniu 1998 osiągnęła finały w [[Auckland]] i [[Hobart]] (z [[Janette Husárová|Janette Husárovą]]). Latem ustanowiła swój najlepszy dotychczasowy wynik na kortach [[Wimbledon 1998|Wimbledonu]], awansując do ćwierćfinału (z Els Callens, wcześniej triumfowały w [[Birmingham]] po finale nad najwyżej rozstawionymi Lisą Raymond i Rennae Stubbs). W listopadzie razem z Belgijką wygrała w [[Pattaya]], w finale ograły Rikę Hiraki i [[Aleksandra Olsza|Aleksandrę Olszę]]. W październiku 1999 z Anke Huber została wicemistrzynią w [[Moskwa|Moskwie]].

 

 

W sierpniu 2000 w swoim ostatnim występie wielkoszlemowym zdobyła pierwsze mistrzostwo. W parze z Ai Sugiyamą ograły w finale [[Cara Black|Carę Black]] i [[Jelena Lichowcewa|Jelenę Lichowcewą]] 6:1, 1:6, 6:1. Wcześniej pokonały też [[Els Callens]], [[Dominique Monami]], [[Anke Huber]] i [[Barbara Schett|Barbarę Schett]]. Jesienią wygrała trzy turnieje z rzędu w [[Tokio]] (dwa razy) i [[Moskwa|Moskwie]]. Awansowała na pozycję liderki światowej klasyfikacji deblowej. W listopadzie wzięła udział w Mistrzostwach WTA, ale w ostatnim meczu w karierze razem z Sugiyamą nie sprostały Els Callens i Dominique Monami. Wynik tego spotkania to 6:2, 3:6, 4:6.

 

=== Zakończenie kariery ===

 

== Wygrane turnieje ==

=== Gra pojedyncza (2) ===

{| class="wikitable"

|'''Rok'''

|- style="background:#cfc"

| 1987

| {{Flaga|GBR}} [[Wimbledon 1987|Wimbledon]]

| Trawiasta

| 4:6, 4:6

|- style="background:#ebc2af"

| 1998

| {{Flaga|FRA}} [[French Open 1988|French Open]]

| Ceglana

| 6:2, 4:6, 7:5

|}

=== Gra podwójna (1) ===

{| class="wikitable"

|'''Rok'''

|- style="background:#ebc2af"

| 1988

| {{Flaga|FRA}} [[French Open]]

| Ceglana

| {{Flaga|FRA}} [[Alexia Dechaume]]<br />{{Flaga|FRA}} [[Emmanuelle Derly]]

| 4:6, 6:3, 3:6

|}

 

 

{{Triumfatorki US Open w grze podwójnej (XX wiek)}}