Muromachi (okres): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
rozbudowa |
||
Linia 1:
{{W edycji|Accomer}}
{{Historia Japonii}}
{{nihongo|'''Muromachi'''|室町時代|Muromachi-jidai}} – okres w historii Japonii przypadający na lata 1336–1573 (w polskiej historiografii okres ten nazywany jest także Muromachi-Ashikaga).
Okres ten rozpoczyna się za czasów panowania
== Architektura i kultura ==
W okresie Muromachi powstało wiele ważnych budowli, w tym rezydencje siogunów przekształcone w świątynie [[Buddyzm|buddyjskie]]:
* [[Złoty Pawilon|Kinkaku-ji]] („Świątynia Złotego Pawilonu” została zbudowana w [[Heian]]-kyō w 1397 roku;
* Ginkaku-ji („Świątynia Srebrnego Pawilonu”), ukończona w 1483 roku;
* [[Ryōan-ji]] (1473), gdzie znajduje się najczęściej odwiedzany ogród kamienny w Japonii, o nazwie ''Ryōan-ji no Sekitei''.
Powstawały herbaciarnie, [[Japońska ceremonia picia herbaty|ceremonie parzenia i picia zielonej herbaty]] zdobyły popularność. Stało się to pod wpływem [[zen]] oraz trzech mistrzów, którzy nadali jej wyrafinowany kształt. Byli to: Shukō Murata (1423–1502), Jōō Takeno (1502–1555), [[Sen no Rikyū]] (1522–1591).
Powstały wczesne formy sztuki układania kwiatów ([[ikebana]]) i teatr [[nō]]. Obie te formy powstały z obrzędów religijnych i praktyk świątynnych. Religia zen miała znaczący wpływ na malarstwo, o czym świadczą prace mnicha [[Sesshū Tōyō|Sesshū]] (1420–1506), który specjalizował się w [[suiboku-ga]], malarstwie monochromatycznym, używającym tylko czarnego tuszu i wody na zwojach białego papieru.
== Bibliografia ==
|