Dysjunkcja (Sheffera): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Zamieniam Szablon:Przypisy-lista na Szablon:Przypisy |
|||
Linia 1:
'''Dysjunkcja''', '''dyzjunkcja'''<ref name="el">Wiktor Marek, [[Janusz Onyszkiewicz]], ''Elementy logiki i teorii mnogości w zadaniach'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012, {{ISBN|978-83-01-14547-7}}, s. 8.</ref>, dysjunkcja/dyzjunkcja Sheffera, funkcja Sheffera, funktor Sheffera<ref name="el" />, '''NAND''', w terminologii [[Jan Łukasiewicz|Jana Łukasiewicza]] '''niewspółzachodzenie''' – zdanie lub [[funkcja zdaniowa]] utworzone za pomocą '''funktora dysjunkcji''', jednego z dwuargumentowych [[funktor zdaniotwórczy|funktorów zdaniotwórczych]] rachunku zdań. Symbolem funktora dysjunkcji jest przeważnie ukośna kreska /. W języku potocznym funktorowi temu odpowiada swobodnie „albo..., albo...”. Wyrażenie „p / q” odczytywać można jako „albo p, albo q” lub „bądź p, bądź q” (w znaczeniu „zachodzi najwyżej jedno z dwojga”, [[Funktor zdaniotwórczy#Funktory KRZ a język naturalny|por.]]), ponieważ dysjunkcja jest negacją koniunkcji („nieprawda, że zarazem p i q”). Pojęcie dysjunkcji wprowadził w 1913 [[Henry Sheffer]]. W terminologii angielskiej ''disjunction'' to polska [[alternatywa]], odpowiednikiem polskiej dysjunkcji (Sheffera) jest natomiast ''alternative denial''<!-- tu można dopisać ewentualnie o innych kwestiach terminologicznych-->.
== Wartość logiczna ==
Zdanie utworzone za pomocą spójnika dysjunkcji jest fałszywe tylko wtedy, gdy prawdziwe są oba argumenty tego spójnika; w przeciwnym wypadku jest zawsze zdaniem prawdziwym<ref name="el" />.
{| class="wikitable" style="text-align:center;"
|+ {{nowrap|[[Tablica prawdy]] dla dysjunkcji}}
!width="30px" height="30px"| <math>p
!width="30px"|
!width="60px"|
|-
|0 || 0 || 1
|-
|0 || 1 || 1
|-
|1 || 0 || 1
|-
|1 || 1 || 0
|}
gdzie: 1 – zdanie prawdziwe; 0 – fałszywe
Linia 25:
Inne funktory logiczne definiowane są w sposób następujący:
: <math>
: <math>
: <math>
: <math>
Funktor dysjunkcji stanowi jedyny [[termin pierwotny]] rachunku zdań w stylizacji zwanej dysjunkcyjnym rachunkiem zdań. Dysjunkcyjny rachunek zdań jest jedyną formą klasycznego rachunku zdań, w której występuje tylko jeden aksjomat. Jest nim [[aksjomat Nicoda-Łukasiewicza]], sformułowany przez [[Jean Nicod|Jeana Nicoda]] (''A Reduction in the number of the Primitive Propositions of Logic'', 1917), uproszczony przez Jana Łukasiewicza (''Uwagi o aksjomacie Nicoda i o „definicji uogólniającej”'', 1933).
Linia 40:
== Przypisy ==
{{Przypisy|
<ref name="Peirce">{{Cytuj książkę |tytuł
<ref name="Sheffer">{{Cytuj pismo |
<ref name="Żyliński">{{Cytuj pismo |
}}
== Linki zewnętrzne ==
* [[s:en:A Reduction in the number of the Primitive Propositions of Logic|Artykuł Nicoda ''A Reduction in the number of the Primitive Propositions of Logic'' w Wikisource]]
|