Muromachi (okres): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Linki zewnętrzne: linki zewnętrzne
Linia 9:
 
Latem 1333 roku cesarz Go-Daigo powrócił do Kioto i rozpoczął się krótki okres zwany odrodzeniem władzy cesarskiej (restauracją ery Kemmu, ''Kenmu no shinsei'', 1333–1336). Reformy cesarza miały na celu wyeliminowanie wpływów [[bushi]], przywrócenie absolutnej władzy cesarskiej i wzmocnienie roli arystokracji ([[kuge]]). Z perspektywy historycznej był to epizod stanowiący przejście pomiędzy hegemonią rodu Hōjō i rodu Ashikaga. Kamakura przestała być synonimem i ośrodkiem władzy, którym stało się ponownie Kioto{{r|Tub}}{{r|Hall}}.
 
== Hegemonia rodu Ashikaga ==
W 1335 roku, zawiedziony postępowaniem cesarza, Takauji Ashikaga wystąpił przeciwko Go-Daigo i zaczął tworzyć własny siogunat. Rok później zajął Kioto i osadził na tronie cesarza [[Kōmyō]], a Go-Daigo został zmuszony do ucieczki do Yoshino, około 80 km na południe od stolicy. W 1338 roku Takauji uzyskał tytuł sioguna{{r|Hall}}.
 
Taki bieg wydarzeń nie oznaczał jednak spokoju w kraju. Go-Daigo i jego następcy, wraz ze swoimi stronnikami, umocnieni w górach Yoshino, zgłaszali swoje pretensje do tronu. Przez następne sześćdziesiąt lat dwie gałęzie rodu cesarskiego wiodły o to spór, a w kraju dochodziło do sporadycznych walk, zwanych wojną „dworu Północnego” (w Kioto) i „Południowego” (w Yoshino). Okres ten (1336–1392) nazywa się ''Nanboku-chō jidai'' (dosł. „okres dynastii Północnej i Południowej”, ale także „okres dworów Północnego i Południowego”). Zakończył się, gdy powstał nowy układ sił politycznych o silnej tendencji do regionalizmu i zależności wasalnych{{r|Ken}}{{r|Tub}}{{r|Hall}}.
 
== Architektura i kultura ==