Muromachi (okres): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne |
→Hegemonia rodu Ashikaga: rozbudowa, źródła/przypisy |
||
Linia 14:
Taki bieg wydarzeń nie oznaczał jednak spokoju w kraju. Go-Daigo i jego następcy, wraz ze swoimi stronnikami, umocnieni w górach Yoshino, zgłaszali swoje pretensje do tronu. Przez następne sześćdziesiąt lat dwie gałęzie rodu cesarskiego wiodły o to spór, a w kraju dochodziło do sporadycznych walk, zwanych wojną „dworu Północnego” (w Kioto) i „Południowego” (w Yoshino). Okres ten (1336–1392) nazywa się ''Nanboku-chō jidai'' (dosł. „okres dynastii Północnej i Południowej”, ale także „okres dworów Północnego i Południowego”). Zakończył się, gdy powstał nowy układ sił politycznych o silnej tendencji do regionalizmu i zależności wasalnych{{r|Tub}}{{r|Hall}}{{r|Ken}}.
Siogunat Ashikaga miał jednak trudności ze sprawowaniem rzeczywistej kontroli nad państwem. Upadek władzy cesarskiej zniszczył bowiem prawną i instytucjonalną strukturę, w ramach której działał „rząd wojskowy” w okresie Kamakura. Hegemonia rodu Ashikaga zależała od tego, czy siogun był w stanie utrzymać zwierzchnictwo nad wasalami przy użyciu siły, czy też poprzez system przymierzy. Nie był bowiem na tyle potężny, aby samodzielnie władać krajem. Był to więc rodzaj niestałego sojuszu rodów wojskowych, w których prymat sioguna często bywał problematyczny. Takauji i jego następcy nie byli w stanie stworzyć niekwestionowanego autorytetu swojej władzy{{r|Hall}}{{r|Mason}}
== Architektura i kultura ==
| |||