Wersja z 12:45, 10 sty 2020 edytuj PawełS (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 3585 edycji m →‎Rządy żyrondystów: l ← poprzednia edycja		Wersja z 20:23, 14 sty 2020 edytuj anuluj edycję Damhalas (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 1517 edycji m →‎Stosunek do Kościoła: lit. następna edycja →
Linia 347: Dekret Konstytuanty z 5 sierpnia 1789 roku znosił m.in. dziesięcinę, kapłańskie przywileje i chłopskie powinności względem Kościoła. Duchowieństwo – podobnie jak szlachta – zostało opodatkowane. Gdy ''Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela'' ustanowiła [[Wolność religijna\|wolność wyznania]], masowo porzucano wiarę katolicką. 2 grudnia 1789 roku Konstytuanta wydała dekret [[Sekularyzm\|sekularyzacyjny]]. Na jego mocy państwo przejęło wszystkie posiadłości kościelne. W ramach rekompensaty księża otrzymywali pensje wypłacane przez rząd. 13 lutego 1790 roku Zgromadzenie Narodowe Konstytucyjne zlikwidowało wszystkie [[zakon]]y i unieważniło śluby zakonne. 12 lipca 1790 deputowani uchwalili [[konstytucja cywilna kleru\|konstytucję cywilną kleru]]. Zobowiązywała ona wszystkich księży do złożenia przysięgi na przestrzeganie obowiązujących we Francji praw. ~~Tym~~Tych, którzy odmówiliby takiej deklaracji, miano pozbawiać urzędu. Wielu księży odmawiało złożenia przysięgi. Liczyli oni na interwencję z zagranicy. Interweniował jedynie papież – Pius VI, potępiając 10 marca 1791 roku ustawę cywilną o duchowieństwie. Zabronił także biskupom nakładania [[Kara kościelna\|cenzur]] na niezaprzysiężonych księży. Konstytuanta odpowiedziała zajęciem enklawy Państwa Kościelnego w Awinionie. Ponieważ biskupi zwykle dochowywali papieskiego zakazu, deputowani Legislatywy wydali 9 listopada prawo, które nakazywało identyfikację i deportację wszystkich niezaprzysiężonych księży. 26 sierpnia 1792 roku Legislatywa wydała dekret, który za niezłożenie przysięgi karał pozbawieniem wolności. Część księży złożyła przysięgę na konstytucję, która dokonywała [[rozdział państwa od kościoła\|rozdziału Kościoła od państwa]] i czyniła z Francji państwo [[Laicyzm\|laickie]]. Zgodnie z nią m.in. państwo zaprzestało wypłacania pensji duchowieństwu. Około 300 uwięzionych księży zostało zabitych w Paryżu przez sankiulotów w czasie ''mordów wrześniowych''. Kościół katolicki został odsunięty od władzy. Herbertyści na czele z Pierre’em Gaspardem Chaumettem i Jakiem René Hébertem, popierani przez sankiulotów, propagowali [[ateizm\|poglądy ateistyczne]]. W tych postulatach wspierali ich ''wściekli'', którym przewodził ksiądz [[Jacques Roux]]. W październiku 1793 roku rozpoczęto akcje niszczenia kościołów, oznak kultu: obrazów, pomników, rzeźb, relikwii. Część kościołów zamieniono na [[kult Rozumu\|Świątynie Rozumu]], m.in. paryskie [[Katedra Notre-Dame w Paryżu\|Notre-Dame]] i Temple. Odbywały się tam uroczystości ''na cześć Rozumu'', podczas których na ołtarzach występowały półnagie kobiety mające być [[alegoria\|alegorią]] rewolucyjnych [[cnota\|cnót]].

Rewolucja francuska: Różnice pomiędzy wersjami