C*-algebra: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
m drobne techniczne
Linia 1:
'''C*-algebra''' (czyt. ''ce-gwiazdka-algebra''; czasami ''algebra typu C*'') – zespolona [[algebra Banacha]] ''A'' z dodatkowym działaniem [[*-pierścień|inwolucji]] *: ''A'' → ''A'' (''A'' jest więc [[*-pierścień|*-algebrą]]), spełniającym warunek
: (C*) <math> {}\;\;\|a^* a \| = \|a\|\|a^*\|\;\;\;(a\in A).</math>
 
Motywacją rozważania pojęcia C*-algebry była chęć aksjomatycznego ujęcia własności algebraicznych [[obserwabla|obserwabli]] w [[mechanika kwantowa|mechanice kwantowej]]. C*-algebry będące podalgebrami algebry [[Operator liniowy ograniczony|operatorów ograniczonych]] na [[przestrzeń Hilberta|przestrzeni Hilberta]] pojawiły się w matematyce i fizyce matematycznej w latach trzydziestych30. XX wieku.
 
== Przykłady ==
Linia 20:
* ''nieskończony'', gdy ''p'' ~ ''q'' dla pewnego właściwego rzutu ''q'' ∈ ''A'' spełniającego ''q'' ≤ ''p'',
* ''skończony'', gdy nie jest nieskończony.
 
Spośród rzutów nieskończonych wyróżnia się rzuty ''nieskończone w sposób właściwy'', tj. takie rzuty ''p'', dla których istnieją takie dwa rzuty ''p''<sub>1</sub>, ''p''<sub>2</sub> ∈ ''A'', że ''p''<sub>1</sub>''p''<sub>2</sub> = 0 (wzajemna ortogonalność), ''p''<sub>1</sub> + ''p''<sub>2</sub> ≤ ''p'' oraz ''p'' ~ ''p''<sub>1</sub> ~ ''p''<sub>2</sub>.
 
Linia 42 ⟶ 43:
 
== Elementy unitarne, twierdzenie Russo-Dyego ==
Element ''u'' C*-algebry ''A'' (z jedynką 1) jest ''unitarny'', gdy ''uu*'' = 1 (równoważnie, ''u''*''u'' = 1, bądź ''u''* = ''u''<sup>-1−1</sup>). Elementy unitarne uogólniają w naturalny sposób pojęcie [[macierz unitarna|macierzy]] czy [[operator unitarny|operatora unitarnego]]. Russo i Dye udowodnili następujące twierdzenie<ref>B. Russo and H. A. Dye, [http://projecteuclid.org/DPubS?service=UI&version=1.0&verb=Display&handle=euclid.dmj/1077376395 A note on unitary operators in C*-algebras], ''Duke Math. J.'' '''33''' (1966), 413-416413–416.</ref>.
: ''Twierdzenie Russo-Dyego'': Niech ''A'' będzie C*-algebrą z jedynką oraz ''U'' niech będzie zbiorem elementów unitarnych w ''A''. Wówczas domknięta kula jednostkowa ''B''<sub>''A''</sub> jest równa [[Domknięcie (topologia)|domknięciu]] [[otoczka wypukła|otoczki wypukłej]] zbioru ''U'', tj.
:: <math>B_A = \overline{\mbox{conv}}\,U.</math>
 
Poniższy, elementarny dowód pochodzi od L.T. Gardnera<ref>L.T. Gardner, [http://www.ams.org/journals/proc/1984-090-01/S0002-9939-1984-0722439-8/S0002-9939-1984-0722439-8.pdf An Elementary proof of the Russo-Dye Theorem], ''[[Proceedings of the American Mathematical Society|Proc. Amer. Math. Soc]]''. '''90''' (1984), 171.</ref>.
: ''Dowód''. Niech ''x'' ∈ ''A'' oraz ||''x''|| < 1. Wystarczy uzasadnić, że ''x'' należy do domknięcia zbioru conv ''U''. To sprowadza się jednak do pokazania, iż dla każdego ''u'' ∈ ''U'' element ''y'' = (''x'' + ''u'')/2 należy do domknięcia conv ''U''. Rzeczywiście,
:: ''y'' = [(''x'' · ''u''<sup>-1−1</sup> + 1)/2] · ''u''.
: Ponieważ ||''x'' · ''u''<sup>-1−1</sup>|| = ||''x''|| < 1, więc element (''x'' · ''u''<sup>-1−1</sup> + 1) jest [[element odwracalny|odwracalny]], skąd również ''y'' jest elementem odwracalnym. Element ''y'' jest więc postaci ''y'' = ''v''|''y''|, gdzie ''v'' jest pewnym elementem unitarnym oraz
:: (''y''*''y'')<sup>1/2</sup> = |''y''| = (''w'' + ''w''*) / 2,
: gdzie ''w'' = |''y''| + i(1 – |''y''|<sup>2</sup>)<sup>1/2</sup> jest również unitarne. Dowodzi, to że ''B''<sub>''A''</sub> – ''U'' ⊆ ''U'' + ''U''. Z powyższego wynika więc, że ''U'' zawiera się w zbiorze 2 · cl(conv ''U'') – ''x'', który jest domknięty i wypukły, a więc zawiera domknięcie conv ''U''. Równoważnie, (''x'' + cl(conv ''U'')) / 2 ⊆ cl(conv ''U''). Ciąg (''x''<sub>''n''</sub>) ⊆ cl(conv ''U'') zdefiniwany rekurencyjnie: ''x''<sub>0</sub> – dowolny element ''U'' oraz ''x''<sub>''n''+1</sub> = (''x'' + ''x''<sub>''n''</sub>) / 2 jest zbieżny do ''x''. □
Linia 55 ⟶ 57:
O operatorze ''T'' na przestrzeni Hilberta mówi się, że jest ''dodatni'' (czasem ściślej: ''nieujemny''), gdy dla każdego elementu ''x'' z przestrzeni Hilberta spełniony jest warunek
: <math>\langle Tx, x\rangle \geqslant 0</math>.
 
Dodatniość operatora ''T'' jest równoważna istnieniu takiego operatora ''S'', że ''T'' = ''S S*''. Właśnie tę definicję przenosi się na ogólne C*-algebry i definiuje się pojęcie ''elementu dodatniego'' w C*-algebrze ''A'' jako takiego, który można przedstawić w postaci ''a'' = ''bb*'' dla pewnego elementu ''b'' C*-algebry ''A''. Dla elementu ''a'' C*-algebry następujące trzy warunki są równoważne:
# ''a'' jest elementem dodatnim;
# widmo elementu ''a'' zawiera się w nieujemnej półosi zbioru liczb rzeczywistych;
# istnieje taki element samosprzężony ''h'' w C*-algebrze ''A'', że ''a'' = ''h''<sup>2</sup>.
 
Zbiór elementów dodatnich w C*-algebrze tworzy [[stożek (analiza funkcjonalna)|stożek]], oznaczany czasem symbolem ''A''<sub>+</sub>. Stożek ten jest domknięty i [[zbiór wypukły|wypukły]] oraz spełnia warunek ''A''<sub>+</sub> ∩ -''A''<sub>+</sub> = {0}. W stożku ''A''<sub>+</sub> definiuje się [[częściowy porządek|porządek częściowy]] warunkiem ''a'' ≤ ''b'' wtedy i tylko wtedy, gdy element ''b'' – ''a'' jest dodatni.
 
Linia 66 ⟶ 70:
# <math>\varphi(a^*b)=\overline{\varphi(b^*a)}</math>;
# <math>|\varphi(b^*a)|^2\leqslant \varphi(a^* a)\cdot \varphi (b^* b)</math>.
 
Powyższa nierówność jest więc pewną wersją [[nierówność Cauchy’ego-Schwarza|nierówności Cauchy’ego-Schwarza]]. Założenie warunku (C*) nie jest tu istotne – te same własności mają funkcjonały dodatnie na dowolnych *-algebrach Banacha.
 
Linia 92 ⟶ 97:
# [[widmo (matematyka)|widmo]] każdego elementu ''f''<sub>''n''</sub> zawarte jest w [[Przedział (matematyka)|przedziale]] [0,1];
# lim ''x'' ''f''<sub>''n''</sub> = ''x''
 
(gdy ''A'' ma jedność, wystarczy zdefiniować ''f''<sub>''n''</sub>, używając [[rachunek funkcyjny|ciągłego rachunku funkcyjnego]], wzorem ''f''<sub>''n''</sub> = ''n'' ''x''<sup>2</sup>(''e'' + ''nx''<sup>2</sup>)<sup>-1−1</sup>).
 
Używając tego faktu dowodzi się, że
: Domknięte ideały w C*-algebrach są zamknięte ze względu na inwolucję. Innymi słowy, same są C*-algebrami.
 
Jeżeli ''J'' jest domkniętym ideałem w C*-algebrze ''A'' oraz (''f''<sub>''n''</sub>)<sub>''n''</sub> oraz ''x'' ∈ ''J'', to ''x'' = lim ''x'' ''f''<sub>n</sub>. Z drugiej strony, ''x''* = lim ''f''<sub>n</sub>''x''*, ''f''<sub>n</sub>''x''* ∈ ''J'' oraz ''J'' jest domknięty, więc ''x''* ∈ ''J''.
 
Linia 103 ⟶ 111:
Przeciwnie niż w przypadku ideałów obustronnych, C*-algebry mają zawsze nietrywialne [[ideał (teoria pierścieni)|ideały lewostronne]]. Jeżeli φ jest funkcjonałem dodatnim w C*-algebrze ''A'', to zbiór
: <math>N_\varphi = \{a\in A\colon \varphi(a^*a)=0\}\,</math>
 
jest ideałem lewostronnym w ''A''. W C*-algebrze z jedynką każdy domknięty ideał lewostronny jest tej postaci (ogólniej, w dowolnej C*-algebrze każdy domknięty ideał modularny jest tej postaci).
 
Linia 108 ⟶ 117:
{{Osobny artykuł|Iloczyny tensorowe C*-algebr}}
Niech ''A'' i ''B'' będą C*-algebrami. Algebraiczny [[iloczyn tensorowy]] ''A'' ⊗ ''B'' ma naturalną strukturę *-algebry. Każda norma ||·|| w ''A'' ⊗ ''B'' spełniająca warunek (C*) jest [[norma krzyżowa|normą krzyżową]] przestrzeni Banacha, tj.
: <math>\|x\otimes y\| = \|x\|_A\cdot \|y\|_B\;\;(x\in A, y\in B).</math><ref>B.J. Vowden, [http://jlms.oxfordjournals.org/content/s2-7/4/595.full.pdf C*-Norms and tensor products of C*-algebras], ''J. London Math. Soc.'' ('''2'''), 7(1974), 595-596595–596.</ref>.
 
Projektywny iloczyn tensorowy ⊗<sub>''π''</sub> (przestrzeni Banacha) nie spełnia na ogół warunku (C*).