Wacław Scaevola-Wieczorkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Lowdown (dyskusja | edycje)
→‎Życiorys: poprawa linków
Wladmad (dyskusja | edycje)
zmiana miejsca urodzenia i daty ukończenia szkoły
Linia 10:
|stopień = [[generał brygady]]
|data urodzenia = [[25 czerwca]] [[1890]]
|miejsce urodzenia = [[PolanówkaBrzozowa (powiat lubelski)|Polanówka]opolski], [[Królestwo Polskie (kongresowe)|Królestwo Polskie]]
|data śmierci = [[7 grudnia]] [[1969]]
|miejsce śmierci = [[Genewa]], [[Szwajcaria]]
Linia 23:
|wikicytaty =
}}
'''Wacław Scaevola-Wieczorkiewicz''' (ur. 25 czerwca [[1890]] w [[PolanówkaBrzozowa (powiat lubelski)|Polanówce]opolski], zm. 7 grudnia [[1969]] w [[Genewa|Genewie]]) – [[Generał#Generał w Wojsku Polskim II RP|generał brygady]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]].
 
== Życiorys ==
Urodził się w rodzinie ziemiańskiej Józefa i Julii Wieczorkiewicz z domu Tomaszewska. Ukończył gimnazjum im. Stanisława Staszica i zdał maturę w [[Lublin]]ie w 19011910, a następnie studiował do 1914 w Akademii Ziemiańskiej (''Hochschule für Bodenkultur'') w [[Wiedeń|Wiedniu]] zdobywając zawód dyplomowanego rolnika. Od 1911 do 1914 był członkiem [[Polskie Drużyny Strzeleckie|Polskich Drużyn Strzeleckich]]. Przybrał wówczas [[pseudonim]] ''Rene Scewola'', który potem stał się częścią jego nazwiska. W 1912 roku po odbyciu oficerskiego szkolenia wojskowego mianowany został [[podporucznik]]iem. Od 6 sierpnia 1914 do lipca 1917 służył w [[Legiony Polskie (1914–1918)|Legionach Polskich]]. Walczył między innymi pod [[Nowy Korczyn|Nowym Korczynem]], Anielinem, Laskami i Limanową. Ranny pod Marcinkowicami, skierowany do szpitala na Śląsku. Szczególnie wyróżnił się w [[Bitwa pod Konarami|bitwie pod Konarami]]. W 1915 roku awansowany do stopnia [[Kapitan (ranga)|kapitana]] piechoty, obejmuje dowództwo III batalionu [[1 Pułk Piechoty (LP)|1 pułku piechoty]]. Po [[Kryzys przysięgowy|kryzysie przysięgowym]] został internowany w [[Fort Beniaminów|Forcie Beniaminów]]. Był wśród organizatorów buntu przeciwko władzom obozowym. Za karę wywieziony w głąb Niemiec do twierdzy Werl.
 
W [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsku Polskim]] od 1918, awansowany do stopnia [[major]]a. W listopadzie organizował w [[Lublin]]ie ochotniczy oddział do walki o [[Lwów]]. 6 czerwca 1919 roku został zatwierdzony na stanowisku dowódcy I batalionu [[23 Pułk Piechoty im. płk. Leopolda Lisa-Kuli|23 pułku piechoty]]<ref>Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 71 z 28 czerwca 1919 roku, poz. 2300.</ref>. Od 15 sierpnia 1919 roku jako [[pułkownik]] dowodził [[9 Pułk Piechoty Legionów|9 pułkiem piechoty Legionów]]. W czasie [[Wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]] walczył na czele 9 pp Leg, a w ostatniej fazie wojny dowodził [[VI Brygada Piechoty Legionów|VI Brygadą Piechoty]] i w zastępstwie [[3 Dywizja Piechoty Legionów|3 Dywizją Piechoty]]. W 1921 stanął na czele Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia Armii w Rembertowie. Od 1923 był dowódcą [[31 Pułk Strzelców Kaniowskich|31 pułku Strzelców Kaniowskich]]. W latach 1923–1925 studiował w Akademii Wojskowej w [[Paryż]]u. W 1926 czasowo pełnił obowiązki I zastępcy szefa [[Sztab Generalny Wojska Polskiego|Sztabu Generalnego]]. W czerwcu 1926 zastąpił generała brygady [[Jan Hempel (generał)|Jana Hempla]] na stanowisku dowódcy [[24 Dywizja Piechoty (II RP)|24 Dywizji Piechoty]] i [[Garnizon Jarosław|Garnizonu Jarosław]]<ref>Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 22 z 05.06.1926 r.</ref>. W 1927 roku mianowany [[generał]]em brygady. W [[Jarosław (województwo podkarpackie)|Jarosławiu]] działał aktywnie na rzecz rozwoju kultury, ochrony zabytków (członek Okręgowej Komisji Konserwatorskiej) i sportu. Stał na czele delegatury Ligi Morskiej i Kolonialnej. Był honorowym prezesem wojskowego klubu sportowego „Ognisko” i patronował Oddziałowi Związku Strzeleckiego „Strzelec”. W 1935–1939 był pierwszym przewodniczącym [[Stowarzyszenie Miłośników Jarosławia|Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia]]<ref>[http://www.smj.jaroslaw.pl/o-stowarzyszeniu/prezesi/15-waclaw-scaevola-wieczorkiewicz Biogram Wacława Scaevoli Wieczorkiewicza]</ref> i kierował sekcją konserwacji zabytków (1935–1939). Wspólnie z [[architekt]]em [[Mieczysław Dobrzański|Mieczysławem Dobrzańskim]] zorganizował prace konserwatorskie na terenie opactwa Benedyktynek.
Linia 68:
 
== Bibliografia ==
*Władysław Mądzik, Wacław Scaevola-Wieczorkiewicz.Zapomniany generał, "Powiśle Lubelskie" 2017, nr 2.
* {{Cytuj|autor = Piotr Stawecki |tytuł = Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918–1939 |data = 1994 |isbn = 83-11-08262-6 |miejsce = Warszawa |wydawca = „Bellona” |oclc = 830050159 }}
* Henryk P. Kosk, ''Generalicja polska'' t. II M-Ż, Pruszków 2001, {{ISBN|83-87103-81-0}}.