Godfryd II Plantagenet: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków
Linia 11:
|dewiza =
|1. tytuł = [[Władcy Bretanii|Książę Bretanii]]
|1. od = [[1181]]
|1. do = [[19 sierpnia]] [[1186]]
|1. koronacja =
|1. poprzednik = [[Conan IV Młodszy]]
|1. następca = [[Konstancja Bretońska]]
|dynastia = [[Plantageneci]]
|data urodzenia = [[23 września]] [[1158]]
|miejsce urodzenia =
|data śmierci = [[19 sierpnia]] [[1186]]
|miejsce śmierci = [[Paryż]]
|przyczyna śmierci =
Linia 36:
|wikicytaty =
}}
'''Godfryd Plantagenet''' (ur. [[23 września]] [[1158]], zm. [[19 sierpnia]] [[1186]] w [[Paryż]]u), książę [[Bretania|Bretanii]], młodszy syn [[Władcy brytyjscy|króla Anglii]] [[Henryk II Plantagenet|Henryka II]] i [[Eleonora Akwitańska|Eleonory]], dziedziczki [[Władcy Akwitanii|księstwa Akwitanii]].
 
W [[1166]] r. ojciec zaręczył Godfryda z [[Konstancja Bretońska|Konstancją]] ([[1161]][[5 września]] [[1201]]), córką [[Władcy Bretanii|księcia Bretanii]] [[Conan IV Młodszy|Conana IV]] i Małgorzaty, córki [[Henryk Szkocki|Henryka Szkockiego, 3. hrabiego Huntington]]. Ślub miał miejsce w [[1181]] r. i Godfryd objął rządy w księstwie Bretanii. Godfryd i Konstancja mieli syna i dwie córki:
* [[Eleonora Plantagenet|Eleonorę]] (ok. [[1184]][[1241]])
* Matyldę ([[1185]][[1189]])
* [[Artur z Bretanii|Artura]] ([[1187]][[kwiecień]] [[1203]]), [[Władcy Bretanii|księcia Bretanii]]
 
W [[1173]], mając 15 lat, zbuntował się ze swoimi starszymi braćmi, [[Henryk Młody Król|Henrykiem]] i [[Ryszard I Lwie Serce|Ryszardem]], przeciwko ojcu. Rebelia została stłumiona i Godfryd w [[1174]] ukorzył się przed ojcem. Kiedy Henryk i Ryszard zaczęli walczyć ze sobą w [[1183]] trzymał stronę Młodego Króla.
 
Był bliskim przyjacielem [[Władcy Francji|króla Francji]] [[Filip II August|Filipa Augusta]] i wiele czasu spędzał na jego paryskim dworze. Filip uczynił go nawet swoim [[seneszal]]em. Często, w porozumieniu z królem Francji, brał udział w spiskach i buntach przeciwko swojemu ojcu. Miał opinię człowieka zdradliwego i perfidnego. Kronikarz Gerald z Walii napisał o nim: ''więcej było w nim fałszu niż uczciwości. Jego język był bardziej oślizgły niż oliwa. Dzięki swojemu urokowi i elokwencji był zdolny rozbijać najtrwalsze przymierza i wpędzać w konflikt dwa królestwa''.
Linia 49:
Godfryd znany był również z tego, że aby zdobyć pieniądze na własne kampanie wojenne, uciekał się do łupienia opactw i kościołów. Takie postępowanie nie jednało mu poparcia w kręgach kościelnych oraz wśród kronikarzy.
 
Książę Bretanii zmarł [[19 sierpnia]] [[1186]], prawdopodobnie podczas przygotowania kolejnej rebelii przeciwko swojemu ojcu. Istnieją dwie teorie dotyczące jego śmierci. Najbardziej popularna, pochodząca z kroniki Rogera z Hoveden, głosi, że zginął w wypadku na turnieju. Podczas jego pogrzebu w [[Katedra Notre-Dame w Paryżu|katedrze Notre-Dame]] zrozpaczony Filip miał wskoczyć do jego trumny. Informacja o histerycznym zachowaniu króla Francji pochodzi od [[Giraldus Cambrensis|Geralda z Walii]]. Inna hipoteza, zapisana w kronice Rigorda, głosi, że książę zmarł na nagłą chorobę, niedługo po wygłoszeniu przemówienia o najeździe na [[Księstwo Normandii|Normandię]]. Kronikarz pisze, że była to kara boska za nieposłuszeństwo wobec ojca i plądrowanie kościołów.
 
Po jego śmierci rządy w księstwie Bretanii przejęła wdowa po Godfrydzie, Konstancja, która w [[1196]] abdykowała na rzecz syna, Artura, który po śmierci swojego stryja, Ryszarda Lwie Serce, został wysunięty jako kontrkandydat do angielskiej korony, przeciwko [[Jan bez Ziemi|Janowi bez Ziemi]].
 
Postać Godfryda występuje w sztuce [[James Goldman|Jamesa Goldmana]] ''Lew w zimie''. W wersji filmowej z 1968 w postać Godfryda wcielił się [[John Castle]]. W wersji z 2003 księcia Bretanii zagrał [[John Light]].