Teoria relacji z obiektem: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
dr. tech. |
dr. |
||
Linia 1:
{{dopracować|źródła|data=2014-09}}
'''Teoria relacji z obiektem''' – grupa teorii traktujących o rozwoju [[relacje interpersonalne|relacji]] między obiektem (zazwyczaj matką) a dzieckiem. Część teorii relacji z obiektem akcentuje kluczową rolę fantazji dziecka ([[Melanie Klein]], psychoanaliza brytyjska) w konstytuowaniu się i przechodzeniu kolejnych stadiów relacji z obiektem. W innych natomiast teoriach ([[William Ronald Fairbairn|William Ronald Dodds Fairbairn]]), odnajdujemy większe zaabsorbowanie rzeczywistymi aniżeli wyobrażeniowymi zdarzeniami.
Obiekt jest celem dla kształtującego się popędu, a odpowiednia relacja umożliwia rozwój aparatu psychicznego. Pierwotnym obiektem jest pierś matki z uwagi na to, że jako pierwsza zaspokaja potrzebę głodu i popęd. W wyobraźni dziecka może istnieć kilka wyobrażeń ''self'', jak i ''obiektu''. Wyobrażenia te mogą być nawet sprzeczne ze sobą. W celu osiągnięcia odpowiedniej spójności dziecko stosuje rozmaite [[mechanizmy obronne]], np. [[Rozszczepienie (psychologia)|rozszczepienie]], [[idealizacja (mechanizm obronny)|idealizacja]] i inne.
| |||