Raoul Ubac: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m usunięcie powiadomienia o propozycji CzyWiesza (Wikiprojekt:Czy wiesz/ekspozycje/2020-01-29) |
→Życiorys: drobne merytoryczne |
||
Linia 36:
W 1934 przeniósł się na stałe do Paryża. Tego samego roku zilustrował tomik poezji [[Camille Bryen|Camille'a Bryen]]; obaj artyści także zaangażowali się w surrealistyczną akcję plakatową ''Affichez vos poèmes, affichez vos images''{{Odn|Leenaerts|s=1568}}. Fotografie Ubaca często pojawiały się w periodyku surrealistów „Minotaure”, obok prac [[Brassaï]]a, [[Jacques-André Boiffard]]a i [[Eugène Atget]]a{{r|fond|met}}. Najważniejszym surrealistycznym dziełem Ubaca był cykl [[kolaż]]y ''Penthesilea'' (1937–1939), inspirowany sztuką [[Heinrich von Kleist|Heinricha von Kleista]] o Amazonce [[Pentezylea|Pentezylei]]. W ''Penthesilei'' Ubac wykorzystał wcześniejsze zdjęcia, do których pozowała jego żona, które poddał m.in. technice solaryzacji i [[Fotomontaż|montażu]]. W 1939 stworzył własną technikę obróbki negatywów fotograficznych ogniem; prace, które powstały w jej wyniku nazwał ''brûlages{{Odn|Leenaerts|s=1568}}''.
Po wybuchu II wojny światowej, Ubac wraz z żoną i [[René Magritte]]m schronili się w [[Carcassonne]], jednak w 1940 zmuszono ich do wyjazdu do Brukseli. Tam artyści razem wydali dwie edycje publikacji ''L'invention collective''. W drugim wydaniu Ubac opublikował tekst ''Les pièges à lumière'', w którym opisywał zmianę percepcji wzrokowej pod wpływem fotografii. W 1942 Ubec powrócił do Paryża, a w 1945 porzucił fotografię na rzecz malarstwa, rzeźby i rysunku''{{Odn|Leenaerts|s=1568}}''. W jego obrazach z lat 50. pojawiła się [[Antropomorfizacja|antropomorficzna]] architektura. W latach 60.
Zmarł 22 marca 1985 w Dieudonné{{r|ox}}{{Odn|Leenaerts|s=1569}}.
| |||