Fryderyk II legnicki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
Kalamarnica (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
Linia 18:
|dynastia =
|data urodzenia = [[12 lutego]] [[1480]]
|miejsce urodzenia = [[Legnica]]
|data śmierci = [[17 października]] [[1547]]
|miejsce śmierci = Legnica
|przyczyna śmierci =
|miejsce spoczynku =
Linia 32:
|1. dzieci = Jadwiga, [[Fryderyk III legnicki|Fryderyk III]], [[Jerzy II brzeski]], Zofia
|odznaczenia =
|commons = Category:Frederick II, Duke of Legnica
|wikiźródła =
|wikicytaty =
}}
'''Fryderyk II''' (ur. [[12 lutego]] [[1480]] w [[Legnica|Legnicy]], zm. [[17 października]] [[1547]] tamże<ref name=poczet/>) − [[Księstwo legnickie|książę legnicki]], [[Księstwo brzeskie|brzeski]], ścinawski i, [[Księstwo głogowskie|głogowski]] i [[Księstwo ziębickie|ziębicki]], przedstawiciel [[Piastowie śląscy|śląskiej]] gałęzi dynastii [[Piastowie|Piastów]], zwany w tradycji legnickiej „wielkim”, syn [[Fryderyk I legnicki|Fryderyka I legnickiego]].
 
== Życiorys ==
W 1507 roku, nie będąc obciążonym obowiązkami państwowymi i wzorując się na księciu Legnicy [[Ludwik II brzeski|Ludwiku II]], odbył pielgrzymkę do [[Ziemia Święta|Ziemi Świętej]] .
 
Władał [[Księstwo legnickie|księstwem legnickim]] od 1498, a Księstwem Brzegu od 1521 roku. Dzięki swej polityce finansowej powiększył obszar księstwa o ziemie zaodrzańskie, stając się pierwszym [[Księstwo legnicko-wołowsko-brzeskie|księciem legnicko-wołowsko-brzeskim]].
[[Plik:Ks.legnickie,wolowskie.jpg|thumb|left|Zachodnia część państwa Fryderyka II, tj. ''[[Księstwo Legnickie|Księstwa Legnickie]] i [[Księstwo wołowskie|Wołowskie]]'' (mapa orientowana w kierunku wschodnim)]]
 
W 1515 poślubił [[Elżbieta Jagiellonka (1482-1517)|Elżbietę]], najmłodszą córkę króla [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza Jagiellończyka]], która zmarła kilkanaście miesięcy później przy porodzie jedynej córki – Jadwigi. W 1519 roku ożenił się ponownie z [[Zofia Hohenzollern (1485–1537)|Zofią Hohenzollern]] – siostrzenicą swojej pierwszej żony. Miał z nią dwóch synów: [[Fryderyk III legnicki|Fryderyka III]] i [[Jerzy II brzeski|Jerzego II]] oraz córkę Zofię – żonę [[Jan Jerzy Hohenzollern|Jana Jerzego Hohenzollerna]] – margrabiego [[Marchia Brandenburska|Brandenburgii]].
 
[[Plik:Ks.legnickie,wolowskie.jpg|thumb|left|Zachodnia część państwa Fryderyka II, tj. ''Księstwa Legnickie i Wołowskie'' (mapa orientowana w kierunku wschodnim)]]
[[Plik:Portal.JPG|mały|Płaskorzeźba Fryderyka II (na zdj. pierwszy od prawej) na bramie wjazdowej [[Zamek Piastów Śląskich w Brzegu|Zamku Piastowskiego w Brzegu]]]]
Za jego rządów istniał założony w Legnicy [[Uniwersytet Legnicki|uniwersytet]]. W swoich miastach książę działał na rzecz porządku, czystości, zlecając oświetlanie i brukowanie ulic. Do jego osiągnięć należało także zwiększanie obronności miast jego państwa, za jego wolą Legnica zmieniła swój układ przestrzenny przebudowując liczne kaplice i kościoły za murami miasta w system forteczny. Przed 1521 rokiem było na przedmieściach około 15 kościołów i kaplic, w tym [[Kolegiata Grobu Świętego w Legnicy|Kolegiata pw. Grobu Świętego]] czy kościół Św. Jakuba w pobliżu [[Brama Wrocławska w Legnicy|bramy wrocławskiej]], wszelkie te przybytki książę w obawie przed Turkami kazał rozebrać a na ich miejscu usypać wały i tworzyć drugą fosę. Razem z małżonką [[Zofia Hohenzollern (1485–1537)|Zofią]], ufundował także armatę z brązu dla obrony miasta.
 
8 kwietnia 1525 roku, ze względu na bliskie [[koligacje]] rodzinne z [[Hohenzollernowie|Hohenzollernami]], a także na przyjaźń [[Zygmunt I Stary|Zygmunta I]] króla Polski, wybrano go testorem [[traktat krakowski|traktatu krakowskiego]].
 
W roku 1523 książę, mając pełny skarbiec, kupił od JanJana Thurzo, brata biskupa wrocławskiego [[Jan V Thurzo|Jana Thurzo]] Księstwo[[księstwo Wołowskiewołowskie]]. W tym samym roku przeszedł na [[protestantyzm]] i dał ludności księstwa wolność wyznania. Przez wiele lat popierał reformatora [[Kaspar Schwenkfeld|Kaspara Schwenkfelda]], w końcu jednak pod naciskiem suwerena, króla czeskiego Ferdynanda I, zmusił go z racji jego radykalizmu do emigracji. W 1526 r. Fryderyk II był jednym z kandydatów na tron czeski (po matce Ludmile był wnukiem króla Jerzego z Podiebradów). W 1537 r. zawarł z margrabią brandenburskim traktat o wzajemnym dziedziczeniu, który po latach musiał wypowiedzieć pod naciskiem suwerena i stanów czeskich. Związek z Domem Brandenburskim pozostał jednak częścią jego testamentu politycznego i był realizowany przez jego synów, zwłaszcza Jerzego II brzeskiego. W 1542 poszerzył także władztwo na południu, gdy tytułem zastawu objął [[księstwo ziębickie]]<ref name=poczet>[http://www.poczet.com/fryderykii.htm]</ref>.
 
==Przypisy==
{{przypisy}}
 
{{Władcy Śląska (księstwo legnickie)}}