Tausułtan Szakmanow: Różnice pomiędzy wersjami

Ukończył politechnikę w [[Charków|Charkowie]], a następnie studia prawnicze na uniwersytecie w [[Moskwa|Moskwie]]. Powrócił na [[Przedkaukazie|Północny Kaukaz]], gdzie został zastępcą adwokata we [[Władykaukaz]]ie. Po [[Rewolucja lutowa 1917|rewolucji lutowej]] [[1917]] r., zaangażował się w działalność polityczną. W marcu tego roku uczestniczył w powołaniu Tymczasowego Komitetu Centralnego Związku Zjednoczonych Górali Kaukaskich, stając się jego członkiem. Wiosną 1917 r. został członkiem Nalczykowskiego Okręgowego Komitetu Wykonawczego. Następnie objął funkcję sekretarza Terskiego Ispołkomu Obłastnego. W [[1918]] r. zorganizował Nalczykowską Okręgową Radę Ludową, a potem Kabardyńską Radę Narodową. Pod koniec 1918 r. wstąpił do [[Oddział Wolności Zaurbeka Dautukowa-Sieriebriakowa|Oddziału Wolności]] księcia [[Zaurbek Dautukow Sieriebriakow|Zaurbeka A. Dautukowa-Sieriebriakowa]], z którym wycofał się na [[Kubań (kraina)|Kubań]]. Popierał władzę gen. [[Anton Denikin|Antona I. Denikina]]. Od stycznia do marca [[1920]] r. pracował w administracji [[Biali (Rosja)|Białych]] w Nalczyku, po czym -– w związku z zajęciem miasta przez wojska bolszewickie -– przedostał się do [[Gruzja|Gruzji]]. Wyjechał wkrótce do [[Stambuł]]u, a stamtąd w [[1924]] r. przeniósł się do [[Paryż]]a. Pracował w fabryce. Był współzałożycielem loż [[Wolnomularstwo|masońskich]] "Złote Runo", a następnie "Prometeusz". Ostatecznie zamieszkał w [[Warszawa|Warszawie]]. Był autorem licznych artykułów w prasie emigracyjnej. W [[1928]] r. współzakładał organizację "Prometeusz", stając na jej czele. Pod koniec lat 20. przewodniczył Północnokaukaskiemu Centrum Narodowemu. Opowiadał się za ideą [[konfederacja|konfederacji]] narodów kaukaskich. 14 lipca [[1934]] r. w [[Bruksela|Brukseli]] podpisał tzw. [[Pakt Konfederacji Kaukaskiej|pakt brukselski]]. Pod koniec września [[1935]] r. skierował "Protest narodów zniewolonych przez Rosję" do [[Liga Narodów|Ligi Narodów]]. Jego losy po [[kampania wrześniowa|klęsce Polski w wojnie obronnej]] jesienią [[1939]] r. nie są znane.

* Muslim I. Barazbijew, Генеалогические предания о происхождении высшего сословия Балкарии и Карачая, [w:] Генеалогия народов Кавказа. Традиции и современность: Материалы международной научно-практической конференции, 2009

{{DEFAULTSORTSORTUJ:Szakmanow, Tausułtan}}