33 sceny z życia: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
int.
jęz.
Linia 51:
Twórczyni filmu nie skrywała, że utwór ma liczne konotacje do jej osobistych doświadczeń, w tym odejścia obojga rodziców w okresie jednego miesiąca. Uznaje film za nową jakość we własnej twórczości – stwierdziła, że poprzednie jej filmy o tragedii umierania były w jakimś sensie nieprawdziwe, natomiast ten przedstawia zetknięcie się z kresem życia bliskich jako choć zwyczajność, to wywołującą zachowania nie ujęte w szablony, jak np. śmiech i wręcz przedziwny czarny humor zamiast łez.
 
Według krytyki film to nie tylko projekcja osobistych doświadczeń życiowych, ale przede wszystkim dojrzały przekaz twórczy przeciwstawiający wielowiekowym konwenansom będącychbędącymi też kulturowym tabu współczesne próby ich zanegowania i odrzucenia w imię wolności oraz osobistej tożsamości, a faktycznie w imię odrzucenia dojrzewania i przyśpieszonego dorastania do sytuacji życiowych. Jednocześnie jednak przekaz wskazuje pewne tabu nienaruszalne – jest nim kres życia ludzkiego, będący zdarzeniem naturalnym, ale zawsze zaskakującym.
 
Oceny dzieła zwracały też uwagę na aspekt warsztatowy – począwszy od zdjęć Michała Englerta i muzyki Pawła Mykietyna, a przede wszystkim brawurowe prowadzenie międzynarodowej ekipy aktorskiej z Julią Jentsch oraz Peterem Gantzlerem.