'''Belki proste''' – jednoelementowejednoprętowe elementy konstrukcyjne<ref>Olszowski B., Radwańska M., ''Mechanika budowli'', Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków 2010</ref> pracujące na zginanie w płaszczyźnie <math>0xz,</math> wywołane obciążeniem pionowym. Oznaczając przez <math>A,B</math> odpowiednio lewy i prawy koniec belki, zapiszemy reakcje podporowe działające na tych końcach jako: <math>(V_A, M_A - V_B, M_B),</math> gdzie <math>V</math> – siły pionowe, <math>M</math> – momenty. Wprowadzimy dodatkowo umowę, że 0 oznacza brak reakcji, a 1 – jej istnienie. Pozwoli nam to określić warunki podporowe belek symbolem (<math>st\!-\!st</math>), gdzie <math>s,t\ \epsilon\ \{0,1\},</math> przy czym <math>s</math> oznacza reakcję prostopadłą do osi belki, zaś <math>t</math> - utwierdzenie jej końca. Symbolem SW oznaczymy ponadto [[statyczna wyznaczalność|statyczną wyznaczalność]], zaś przez nSN – n-krotną statyczną niewyznaczalność. Przez obliczenie belki będziemy rozumieć wyznaczenie sił poprzecznych <math>Q</math> i momentów zginających <math>M</math> jako funkcji zmiennej <math>x.</math> Właśnie te [[siły przekrojowe]] są istotne przy [[wymiarowanie wytrzymałościowe|wymiarowaniu]] belek. W przypadku statycznej niewyznaczalności belkę należy obliczać z wykorzystaniem np. [[konstrukcja prętowa|metody sił]]. Rozróżniamy następujące typy belek prostych<ref>M.Paluch, ''Mechanika budowli - teoria i przykłady'', PWN, Warszawa 2013</ref>:
# '''Belka swobodnie podparta''' (10-10) SW – może być wydłużona poza podpory w punktach <math>A, B</math> i wtedy nazywana jest belką prostą z przewieszeniami.
# '''Wspornik''' (11–00) SW.
Linia 6:
# '''Belka pół-prosta''' (01–10) SW – może być z przewieszeniem.
