→Rękojmia a niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową: akt.
m (Bot poprawia odwołania do ustawy) |
|||
|
=== Rękojmia a niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową ===
Od 1 stycznia 2003 do 25 grudnia 2014 r. obowiązywała ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego ({{Dziennik Ustaw|rok=2002|numer=141|pozycja=1176}}, z późn. zm.), która, jeśli dotyczyło to konsumentów w rozumieniu tej ustawy ([[osoba fizyczna|osób fizycznych]], które nabywały rzecz ruchomą w celu niezwiązanym z działalnością zawodową lub [[działalność gospodarcza|gospodarczą]]), wykluczała stosowanie art. 556–581 Kodeksu cywilnego na rzecz podobnej instytucji – [[niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową|niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową]]. [[Ustawa o prawach konsumenta|Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta]] ({{Dziennik Ustaw|
Nowelizacja przepisów kodeksowych wynikała z chęci ujednolicenia przepisów o umowach sprzedaży; przy czym jej kształt jest wymuszony koniecznością dostosowania ustawodawstwa polskiego do uregulowań prawa unijnego ([[Dyrektywa 1999/44/WE|dyrektywa nr 1999/44/WE]]). Sam sposób transpozycji tej dyrektywy budzi jednak znaczne kontrowersje. Polski prawodawca – wprowadzając ujednolicenie – zrezygnował z terminologii i konstrukcji jurydycznych używanych w dyrektywie, starając się w jak największej mierze zachować dotychczasową nomenklaturę kodeksową (do tego stopnia, iż jedną instytucje prawną: wadę fizyczną rzeczy zdefiniował inną instytucją prawną: niezgodnością rzeczy z umową). Przy tym istnieje tu możliwość dokonywania pewnych korekt za pomocą tzw. wykładni prounijnej<ref>M. Koszowski, Problemy wykładni przepisów o rękojmi za wady rzeczy sprzedanej po nowelizacji Kodeksu cywilnego, Monitor Prawniczy nr 23/2015.</ref>.
| |||