Model atomu Bohra: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Literowka
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
m Wycofano edycje użytkownika 188.146.32.163 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Einsbor.
Znacznik: Wycofanie zmian
Linia 1:
[[Plik:Bohr atom model Polish.svg|thumb|300px|Model budowy atomu Bohra]]
'''Model budowy athomuatomu Bohra''' – [[model fizyczny|model]] [[atom]]u [[wodór|wodoru]] autorstwa [[Niels Bohr|Nielsa Bohra]] opracowany w 1913 roku<ref>N. Bohr, [[Philosophical Magazine]] 26 (1913) 1, 476, 857.</ref>. Bohr przyjął wprowadzony przez [[Ernest Rutherford|Ernesta Rutherforda]] model atomu, według którego [[elektron]] krąży wokół [[fizyka jądrowa|jądra]] jako naładowany [[punkt materialny]], przyciągany przez jądro [[Pole elektryczne|siłami elektrycznymi]].
 
[[Model atomu Rutherforda]] nie przewidywał dyskretnego charakteru widma promieniowania wysyłanego przez atomy oraz nie wyjaśniał ich stabilności. Niels Bohr usunął te trudność proponując model atomu oparty na dwóch nowych postulatach, sprzecznych z [[Elektrodynamika klasyczna|klasyczną elektrodynamiką]]. Dzięki temu jednak zdołał wyjaśnić pojawianie się [[Serie widmowe wodoru|linii widmowych gazowego wodoru]] oraz wyprowadził wzory, pozwalające teoretycznie tak ma być xdobliczać długości fal promieniowania elektromagnetycznego emitowanego przez wodór.
 
Zastosowanie modelu Bohra nie ogranicza się jedynie do atomu wodoru. Model ten jest uniwersalny w tym sensie, że jest słuszny dla układu dwóch dowolnych cząstek naładowanych, które krążą wokół wspólnego środka masy z prędkościami znaczne mniejszymi od prędkości światła. Model ten jest więc poprawny dla układu jednoelektronowego takiego jak atom wodoru, ale też jest słuszny dla pojedynczo zjonizowanego atomu [[helu]], podwójnie zjonizowanego atomu [[lit]]u itd. Modelem tym można także opisać [[pozytonium]] (czyli układ elektron-pozyton) oraz [[Atomy rydbergowskie|stany Rydberga]] jakiegokolwiek atomu, tj. takie stany atomowe, w których jeden elektron jest w znacznej odległości od reszty atomu. Model ten może być także użyty do obliczania linii K promieniowania X, pod warunkiem, że doda się dodatkowe założenia (por. [[prawo Moseleya]]). W fizyce wysokich energii może być użyty do obliczania mas [[Mezony|mezonów]] zbudowanych z [[Kwark|ciężkich kwarków]].