Bernard świdnicki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
KamillaŚ (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 4:
'''Bernard''' (ur. pomiędzy [[1288]] a [[1291]], zm. [[6 maja]] [[1326]]), zwany Bernardem Statecznym – książę na [[Jawor (miasto)|Jaworze]], [[Świdnica|Świdnicy]] i [[Ziębice|Ziębicach]], od 1312 w wyniku podziału w Świdnicy i Ziębicach, od 1322 tylko w Świdnicy.
 
Bernard był drugim pod względem starszeństwa synem [[książęta świdnicko-jaworscy|księcia jaworskiego]] [[Bolko I Surowy|Bolka I]] i [[Beatrycze Brandenburska|Beatrycze Brandenburskiej]]. W chwili śmierci ojca w 1301 Bernard był jeszcze za młody, by samodzielnie objąć władzę (starszy brat noszący imię ojca zmarł w 1300), wobec czego [[Regent|regencję]] w księstwie jaworsko-świdnickim objęła matka, wraz z ze swoim bratem margrabią [[Brandenburgia|Brandenburgii]] [[Herman (Brandenburgia)|Hermanem]]. Regencja skończyła się wraz z uznaniem Bernarda za pełnoletniego, co nastąpiło w 1305.
 
W latach 1305–1312 współrządził z młodszymi braćmi [[Henryk I jaworski|Henrykiem]] i [[Bolko II ziębicki|Bolkiem]] nad całością ojcowizny. Do pierwszego podziału dzielnicy doszło w 1312, kiedy Bernard wydzielił Henrykowi dzielnicę jaworską. Współrządy z Bolkiem trwały aż do 1322. Wtedy to Bernard zatrzymał sobie dzielnicę świdnicką oddając Ziębice z okręgiem bratu.