Parafia Najczystszego Serca Maryi w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Czyz1 (dyskusja | edycje)
drobne techniczne
→‎Historia kościoła: Dodano informację o tytule kościoła
Linia 37:
== Historia kościoła ==
Pierwsza wzmianka o kościele, dotyczy drewnianej świątyni zbudowanej w końcu 1924 r., przez pierwszego proboszcza księdza Jana Sztukę. Parafię erygował 25 lutego 1925, [[kardynał]] [[Aleksander Kakowski]]. Obszerny plac pod budowę ofiarował mieszkaniec [[Grochów (Warszawa)|Grochowa]], Jan Łaski – przedsiębiorca budowlany, prezes Spółki Seryjnej Budowy Domów. Drewniana świątynia została postawiona w 6 tygodni i przetrwała do 12 września 1944. Spłonęła, kiedy [[Armia Czerwona|wojska radzieckie]] zajmowały [[Praga (Warszawa)|Pragę]].
 
Tytuł kościoła nadała [[Maria Radziwiłłowa|Księżna Maria Radziwiłłowa]]. W Kronice parafialnej zapisano:
 
{{Cytat|Księżna Maria Radziwiłłowa obrała tytuł kościoła „Najczystsze Serce Maryi”, ofiarowała parę koni, wóz, sporo bali okrągłych a po poświeceniu Kaplicy (pierwszego kościółka drewnianego) ofiarowała parę ornatów, kap, alb i komeż.}}
 
Nie są do końca znane motywy nadania kościołowi właśnie tego tytułu. Być może Księżna - fundatorka kościoła pod wezwaniem [[Bazylika Najświętszego Serca Jezusowego w Warszawie|Najświętszego Serca Jezusowego]] na [[Szmulowizna|Michałowie]] (dzisiejsza ulica Kawęczyńska) - chciała mieć w bliskim sąsiedztwie na Grochowie bliźniaczy kościół Serca Maryi. Według innej wersji, księżna jako osoba religijna, o szerokich kontaktach zagranicznych, mogła znać [[Objawienia fatimskie|Objawienia Fatimskie]], a tym samym jeden z warunków Matki Bożej - nabożeństwo do Serca Maryi - Jej Serca.
 
Szybki przyrost ludności na Grochowie spowodował konieczność budowy większej świątyni. Członkowie Towarzystwa Przyjaciół Grochowa zdecydowali o budowie kościoła – pomnika dla uczczenia pamięci bohaterów poległych w bitwie pod Olszynką Grochowską. Jednocześnie w 1931 r., w setną rocznicę powstania listopadowego, Komitet Budowy Kościoła – Pomnika poległych za Ojczyznę, podjął działania w celu gromadzenia funduszy i materiałów. Wystosowano odezwę do narodu o wsparcie finansowe. Organizowano uroczyste akademie i występy artystów polskich. Urządzano loterie i zabawy, a parafianie kwestowali z puszkami na ulicy. Wreszcie, 10 czerwca 1934, poświęcono kamień węgielny, a budowę w stanie surowym, według projektu architekta [[Andrzej Boni|Andrzeja Boniego]], ukończono w 1941 r. Boni był także twórcą projektu [[Konkatedra Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Sokołowie Podlaskim|konkatedry pod wezwaniem Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny w Sokołowie Podlaskim]] (oba kościoły są bardzo podobne).