Halina Bruczówna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
KamillaŚ (dyskusja | edycje)
nowy artykuł
 
KamillaŚ (dyskusja | edycje)
Linia 24:
Bruczówna uczyła się aktorstwa w Klasie Dramatycznej przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym, a śpiewu u Stanisławy Dobrowolskiej. Debiutowała w sezonie 1913/14 w Teatrze No­woczesnym w Warszawie, następnie występowała w 1915-16 w Teatrze Małym, a w 1916-19 w Teatrze Letnim. Zyskała sławę grając w komediach i farsach, ale po debiucie kinowym w 1916 zaczęła rosnąć jej popularność jako aktorki dramatycznej. Bruczówna, obok [[Pola Negri|Poli Negri]] i [[Mia Mara|Mii Mary]], należała do najważniejszych aktorek wytwórni Sfinks, zwłaszcza po wyjeździe Negri do Stanów Zjednoczonych (dzięki czemu to Bruczówna zaczęła grać główne role)<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = NITROFILM - Konserwacja i digitalizacja przedwojennych filmów fabularnych w Filmotece Narodowej |data dostępu = 2020-03-18 |opublikowany = www.nitrofilm.pl |url = http://www.nitrofilm.pl/strona/filmy/osoby_info/316/halina,brucz-wna.html |język = pl}}</ref>.
 
W 1915 roku wyszła za mąż za walczącego w Legionach Polskich porucznika [[Juliusz Ostoja-Zagórski|Juliusza Ostoję-Zagórskiego]], z którym miała też walczyć na froncie<ref>{{Cytuj |autor = PFA Library and Film Study Center UC Berkeley Art Museum and Pacific Film Archive |tytuł = Motion Picture Classic (Jan-Dec 1920) |data = 1920-01 |data dostępu = 2020-03-18 |wydawca = Brooklyn, N.Y. : M.P. Pub. Co. |url = http://archive.org/details/motionpicturecla1920broo}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = The Actress in Wartime |data dostępu = 2020-03-18 |opublikowany = www.stagebeauty.net |url = http://www.stagebeauty.net/th-acwar.html}}</ref>. Po zakończeniu I wojny światowej Bruczówna zdecydowała się wyjechać z nim do Stanów Zjednoczonych. Podczas podróży Ostoja-Zagórski został wezwany służbowo do Polski i zginął podczas zamieszek w Gdańsku. Bruczówna wyemigrowała sama<ref name=":0" />.
 
Od 1920 roku jako ''Halina Bruzovna'' występowała w teatrach na Broadwayu<ref>{{Cytuj |tytuł = Halina Bruzovna – Broadway Cast & Staff {{!}} IBDB |data dostępu = 2020-03-18 |opublikowany = www.ibdb.com |url = https://www.ibdb.com/broadway-cast-staff/halina-bruzovna-33474}}</ref>. Największy sukces odniosła grając główną rolę w musicalu ''Blossom Time''. Prasa pisała o „egzotycznej piękności posiadającej cudowny magnetyzm”, chwalono też jej umiejętności wokalne i aktorskie<ref name=":0" />. Bruczówna aktywnie współpracowała też z ośrodkami polonijnymi w Ameryce, biorąc udział w organizowanych przez nie koncertach i przedstawieniach dobroczynnych. W roku 1920 sama zorganizowała szereg koncertów i przedstawień, na których zebrała około milion dolarów na rzecz Pożyczki Odrodzenia Polski<ref>{{Cytuj |tytuł = FilmPolski.pl |data dostępu = 2020-03-18 |opublikowany = FilmPolski |url = http://www.filmpolski.pl/fp/index.php |język = pl}}</ref>. Działała również na rzecz łatwiejszych i częstszych występów polskich artystów w Ameryce.
 
W 1921 wyszła za mąż za skrzypka Eddy'ego Browna. W 1922 razem z nim odwiedziła Warszawę, żeby zorganizować zespól baletowy, który z jej pomocą występowałby w Ameryce. Projekt nie doszedł do skutku, a bezdzietne małżeństwo zakończyło się szybko rozwodem<ref>{{Cytuj książkę |autor = Mark Christopher Carnes |tytuł = American National Biography: Supplement |data = 2002 |data dostępu = 2020-03-18 |isbn = 978-0-19-522202-9 |wydawca = Oxford University Press |url = https://books.google.pl/books?id=wZczV8ZxgL4C&pg=PA43&lpg=PA43&dq=eddy+brown+violinist+divor&source=bl&ots=75cLtgIkhk&sig=ACfU3U0AVIm8geUvQ2n-TbVKAQRCE8IJgA&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwiLnND8iaXoAhWutYsKHQvdAMcQ6AEwEHoECAcQAQ#v=onepage&q=eddy%20brown%20violinist%20divor&f=false |język = en}}</ref>. W 1925 roku Bruczówna przyjechała do Warszawy, gdzie występowała w [[Teatr Polski w Warszawie|Teatrze Polskim]] i kabarecie Qui Pro Quo. Mało kto pamiętał ją i występy te nie były bardzo popularne. Halina wzięła trzeci ślub - z hrabią Wiktorem Bnińskim; para zamieszkała we Francji<ref name=":0" />. W roku 1930 aktorka wystąpiła w polskojęzycznej ''Tajemnicy lekarza'', zrealizowanej przez Paramount w studiu Joinville pod Paryżem<ref name=":0" />. Sporadycznie grała też w przedstawieniach polskich w Paryżu i Londynie. W początkach lat 30-tych skorzystała z zaproszenia Poli Negri i wróciła do Ameryki. Spędziła w Hollywood kilka lat, założyła agencję teatralno-koncertową, organizowała m.in. koncerty Poli Negri.
 
W roku 1936 przyjechała do Polski, by omówić występy polskich zespołów baletowych i teatralnych w Ameryce. Sfinalizowała kontrakt Antoniny Nowickiej, tancerki baletu warszawskiej opery, z wytwórnią International Pictures Corporation w Hollywood oraz kupiła kopię filmu [[Panienka z poste restante|''Panienka z poste restante'']] do dystrybucji w Ameryce. Pogarszający się stan zdrowia nie pozwolił Bruczównie dokończyć planów; zmarła na raka piersi 3 października 1937 roku w Nowym Jorku.