Albrecht Meklemburski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
drobne redakcyjne |
||
Linia 40:
Był drugim synem [[Władcy Meklemburgii|księcia meklemburskiego]] [[Albrecht II (książę Meklemburgii)|Albrechta II Wielkiego]] i jego żony Eufemii, siostry króla Szwecji [[Magnus Eriksson|Magnusa II Erikssona]].
W 1364 wybrany królem Szwecji, na co nie zgodziła się większość szlachty. W efekcie siłą zagarnął tron. Wyjątkowo niepopularny władca. Znienawidzony zwłaszcza w [[Finlandia|Finlandii]], po ograniczeniu praw Finów i
[[Plik:Albrekt av Mecklenburgs kungliga sigill 1.jpg|thumb|left|200px|Pieczęć królewska Albrechta]]
W 1384, dwa lata przed swoją śmiercią
Tak napięta sytuacja doprowadziła do tego, że już w 1387 opozycyjnie nastawieni możnowładcy szwedzcy rozpoczęli negocjacje z [[Królestwo Danii i Norwegii|królową Danii i Norwegii]] [[Małgorzata I|Małgorzatą I]]. Doprowadziły one w marcu 1388 roku do podpisania układu w Dalaborg nad [[Wener|jeziorem Wener]], w którym poddawali się pod jej protekcję i czynili z niej wykonawczynią testamentu Bo Jonssona Gripa. Oznaczało to jawny bunt przeciw władzy Albrechta. Zakończył się on zwycięstwem opozycji szwedzkiej wspieranej przez wojska duńsko-norweskie nad niemieckimi oddziałami króla w decydującej bitwie pod Falköping (24 lutego 1389), a sam Albrecht dostał się do niewoli.
Kolejne 6 lat spędził uwięziony na zamku [[Lindholm]] w [[Skania|Skanii]]. Dopiero 26 września 1395 zawarto za pośrednictwem [[Hanza|Hanzy]] porozumienie między Albrechtem a Małgorzatą I. W zamian za odzyskanie wolności obiecywał on wypłacenie 60000 grzywien okupu.
Albrecht został pochowany w
== Bibliografia ==
|