'''Ramiro III''' (ur. [[961]]/[[962]], zm. [[985]]) – [[Władcy Leónu|król Leónu]] od 966 roku, syn [[Sancho I Gruby|Sancha I]] i Teresy Fernandez (córki [[Kastylia|kastylijskiego]] hrabiego [[Asnur Fernandez|Asnura Fernandeza]]).
W chwili śmierci ojca Ramiro miał zaledwie 5 lub 6 lat. Na [[regent]]kę wybrano z początku jego ciotkę, mniszkę [[ElviraElwira Ramírez|Elwirę]], a po roku 975 jego matkę. Musiały one zmagać się z najazdem [[Normanowie|Normanów]] na [[Galicja (Hiszpania)|Galicję]] w latach 968–969 oraz ciągłą walką z Kalifatem Kordobańskim, znajdującym się pod władzą Al-Mansura. Po osiągnięciu pełnoletniości młody król stłumił bunt swojego kuzyna [[Bermudo II|Bermudo II Podagryka]], jednak po przegranej [[Bitwa pod Monterosso|bitwie pod Monterosso]] w 982 roku musiał zgodzić się na podzielenie władzą w kraju. Po tych wydarzeniach Ramiro III sprawował jedynie rządy na terenie Leónu, ale nie zakończyło to sporu między kuzynostwem. Bermudo, wspierany przez szlachtę galicyjską, zasiadł na tronie Leónu w 985 roku, kiedy to Ramiro III zmarł, prawdopodobnie zamordowany.
