Wersja z 22:21, 20 paź 2004 edytuj 212.76.39.1 (dyskusja) lit. ← poprzednia edycja		Wersja z 13:00, 23 lis 2004 edytuj anuluj edycję Małgorzata (dyskusja \| edycje) 24 edycje Nie podano opisu zmian następna edycja →
Linia 1: '''Ćajtja''' ('''czajtja''', '''czaitja''') - typ sakralnej budowli skalnej charakterystycznej dla sztuki [[Indie\|indyjskiej]] - [[świątynia]] [[buddyzm\|buddyjska]] wykuta w skale. Występuje obok drugiego rodzaju budowli skalnych, pełniących funkcję klasztoru buddyjskiego, tzw. [[wihara\|wihary]]. Plan ćajtji przypomina trójnawową [[bazylika\|bazylikę]] z wotywną [[stupa\|stupą]] naw półokrągłej [[apsyda\|apsydzie]] ~~końcu~~zamykającej ~~odpowiednika~~odpowiednik [[nawa\|nawy]] głównej. Wokół stupy zwykle powinno znajdować się obejście (''pradakszina''), ale często go brakuje. Jako właściwe miejsce kultu (w przeciwieństwie do ''wihary'') z reguły ćajtje były bardziej zdobione – głównie płaskorzeźbami (zwłaszcza budowle późniejsze; pierwsze świątynie pozostawały w swoim wystroju dość ascetyczne). Nawy oddzielały filary, często ozdobne, a strop zwykle naśladował w formie zewnętrznej znane w sztuce europejskiej [[sklepienie kolebkowe]]. W ścianie wejściowej w wielu ćajtjach pojawiało się duże, półkoliste okno ujęte w podkowiasty, charakterystyczny dla architektury indyjskiej łuk (''kudu''), zwany stąd często „łukiem indyjskim”. W przedsionkach ćajtji występują niekiedy formy przypominające [[empora\|emporę]]. Skalne świątynie występują przede wszystkim w regionie Ghatów Zachodnich i Ghatów Wschodnich. Pierwsze najprawdopodobniej powstały już w I w. p.n.e. Najstarsza zachowana ćajtja znajduje się w miejscowości Bhadża, w okolicach [[Bombaj]]u i datowana jest na II w. p.n.e. Jedna z najbardziej znanych w świecie zachowanych tego typu budowli skalnych to świątynia w Adżancie (II w. p.n.e. - VII w. n.e.).

Ćajtja: Różnice pomiędzy wersjami