Zygmunt Kęska: Różnice pomiędzy wersjami

W początkach kwietnia 1945 zaskoczony przez grupę operacyjną UBP i KBW, objął dowództwo nad oddziałem. Po krótkiej walce trzydziestu żołnierzy KBW złożyło broń i przeszło na stronę „Świta”. Oddział za namową nowo przyjętych odczekał na następną grupę KBW i gdy ta nadeszła, po krótkiej wymianie zdań kolejnych sześćdziesięciu żołnierzy poddało się i przeszło dobrowolnie do oddziału „Świta”. Z tych żołnierzy wkrótce zorganizowano III pluton. 16 kwietnia 1945 na rozkaz „Orlika” wspólnie z Wacławem Rejmakiem „Ostoją” zdobył posterunek MO w [[Adamów (powiat łukowski)|Adamowie]], pow. Łuków. [[24 kwietnia]] [[1945]] r ubezpieczał atak oddziału M.Bernaciaka na Powiatowy [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|Urząd Bezpieczeństwa Publicznego]] w [[Puławy|Puławach]]. Jedną z jego najbardziej spektakularnych akcji było przemaszerowanie [[1 maja]] [[1945]] r. na czele swojego oddziału krokiem defiladowym przez [[Kock]], a następnie wygłoszenie na rynku uroczystego przemówienia. Miejscowi milicjanci ukryli się. [[14 czerwca]] [[1945]] r. rozbroił posterunek MO w [[Żelechów|Żelechowie]]. Nocą z [[27 lipca|27]] na [[28 lipca]] [[1945]] r. współuczestniczył w zasadzce koło Dęblina na pociąg przewożący do więzienia we [[Wronki|Wronkach]] b. członków AK. Uwolniono wtedy ok. 120 więźniów, m.in. ppłk. [[Antoni Żurowski|Antoniego Żurowskiego]] ps. „Andrzej” vel. „Bóbr” i ppłk. [[Henryk Krajewski (podpułkownik)|Henryka Krajewskiego]] ps. „Trzaska” vel. „Leśny”. Również w czasie tej akcji sześćdziesięciu konwojentów – żołnierzy LWP przeszło na stronę „leśnych”, pozostali z ochrony pociągu zostali puszczeni wolno.