Zagon wojska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 4:
''' Zagon wojska''' – pojęcie historyczne oznaczające sposób walki [[Jazda|jazdy]], najczęściej [[Tatarzy|tatarskiej]], działającej w głębi terytorium przeciwnika. [[Wypad (wojsko)|Wypad]] w głąb obcego terytorium w celu zagarnięcia zdobyczy, wzięcia [[jasyr]]u lub zdezorganizowania obrony i odwrócenia uwagi od działań własnych sił głównych. Pojęcie to często również występuje w kontekście sposobów walk prowadzonych przez [[Lisowczycy|lisowczyków]]. Zagon oznacza również oddział prowadzący tego rodzaju działania.
W [[I Rzeczpospolita|I Rzeczypospolitej]] taktykę tę stosowano dość często, np. wielki zagon nad [[Wołga|Wołgę]] księcia [[Krzysztof Radziwiłł Piorun|Krzysztofa Radziwiłła „Pioruna”]] w roku 1581, wyprawy [[Stefan Czarniecki|Stefana Czarnieckiego]] i [[Jerzy Sebastian Lubomirski|Jerzego Lubomirskiego]] do [[Wielkopolska|Wielkopolski]] przeciwko [[Szwedzi|Szwedom]], czy też [[Wincenty Korwin Gosiewski|Wincentego Gosiewskiego]] do [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]] podczas [[II wojna północna|„potopu szwedzkiego”]], bądź wypady [[Jan III Sobieski|Jana Sobieskiego]] w latach 1671-1672 przeciw Tatarom{{odn|Rujna|1997|s=232}}.
Działania zagonów można porównać do prowadzonych w czasach najnowszych [[Działania rajdowe|działań rajdowych]] na tyłach przeciwnika. Taką operacją był zwycięski zagon kawaleryjski 1. i 2.
== Zobacz też ==
| |||