Piotr II Romanow: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Herb i obraz Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
parę wzmianek |
||
Linia 36:
|wikicytaty =
}}
'''Piotr II Aleksiejewicz,''' ''Пётр II Алексеевич'' (ur. {{data|1715-10-23}} w [[Petersburg]]u, zm. {{data|1730-01-30}} w [[Moskwa|Moskwie]]) – [[władcy Rosji|cesarz Rosji]]<ref>tytuł nieuznawany przez Rzeczpospolitą</ref> w latach [[1727]]-[[1730]], wnuk cara [[Piotr I Wielki|Piotra I]]
== Dzieje ==
Był jedynym synem [[Aleksy Romanow (1690–1718)|Aleksego Romanowa]] i [[Szarlota Krystyna z Brunszwiku-Wolfenbüttel|Szarloty Krystyny]], która zmarła tuż po urodzeniu Piotra. Miał starszą siostrę [[Natalia Romanowa|Natalię]], z którą do jej śmierci w 1728 r. był w bliskich stosunkach.
W chwili przejęcia tronu po [[Katarzyna I|Katarzynie I]] (1725-1727) Piotr II miał 11 lat. Rządy regencyjne, zgodnie z wolą Katarzyny I, wyrażoną w jej testamencie, miały sprawować obie córki Piotra I, [[Anna Romanowa (1708–1728)|Anna]] i [[Elżbieta Romanowa|Elżbieta]], pospołu z [[Najwyższa Tajna Rada|Najwyższą Tajną Radą]]. Faktycznie chłopiec znajdował się pod opieką i przemożnym wpływem księcia [[Aleksandr Mienszykow|Aleksandra Mienszykowa]], wówczas najbogatszego arystokraty (tytuł bojara został zniesiony przez Piotra Wielkiego) w Rosji. Miał on i jego rodzina wielkie plany wykorzystania młodego władcy dla swych rozlicznych interesów. W 1727 r. zaręczył go w wieku 11 lat, ze swą córką, 16-letnią [[Maria Mienszykowa|Marią]], ślub był wyznaczony w sierpniu. Ale Piotr poprzez swego przyjaciela – 18-letniego {{link-interwiki|:ru:Долгоруков, Иван Алексеевич|lang=ru|tekst=Iwana Dołgorukowa}} związał się blisko z książęcą rodziną Dołgorukowowów, zwaśnioną z rodem Mienszykowów. Wkrótce też znienawidził księcia Mienszykowa i zarządził zesłanie go wraz z rodziną na daleką Syberię, a ich wielkie majątki nakazał skonfiskować.▼
[[Aleksy Romanow (1690–1718)|Aleksy Romanow]] był skonfliktowany ze swoim ojcem carem Piotrem I, który oskarżył go o zdradę i poddał torturom. 28-letni Aleksy zmarł w 1718 r. w niejasnych okolicznościach.
Wychowaniem Piotra zajmował się [[Andriej Uszakow|Andriej Iwanowicz]], który przed śmiercią [[Katarzyna I|Katarzyny I]] wysunął projekt małżeństwa Piotra z młodszą córką carycy, Elżbietą, która była jego ciotką.<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Andrzej Andrusiewicz |tytuł = Romanowowie |data = 2017}}</ref>
W 1727 r. na łożu śmierci Katarzyna I wyznaczyła Piotra, wnuka swego męża i jego pierwszej żony [[Eudoksja Łopuchina|Eudoksji]], na swego następcę.<ref name=":0" /> Podejrzewano, że zrobiła to pod wpływem swego kochanka, [[Aleksandr Mienszykow|Aleksandra Mienszykowa]]. Córki Katarzyny i Piotra - [[Anna Romanowa (1708–1728)|Anna]] i [[Elżbieta Romanowa|Elżbieta]] - mogły upomnieć się o tron Rosji dopiero po śmierci Piotra i jego potomków.<ref name=":0" />
▲W chwili przejęcia tronu po [[Katarzyna I|Katarzynie I]]
{{data|1728-02-15|linkuj=nie}} Piotr II przyjechał do Moskwy na koronację, która odbyła się {{data|1728-03-07|linkuj=nie}}.
Decyzją Piotra Ii było polecenie, aby jego babce [[Eudoksja Łopuchina|Eudoksji]], uwolnionej po prawie 30 latach z polecenia Katarzyny I, wypłacać roczną pensję w kwocie 60 tysięcy rubli. <ref name=":0" />
Po upadku Mienszykowa dwór stał się areną walki o wpływ na młodego Piotra między [[Andriej Ostermann|Andriejem Ostermanem]] (jego głównym wychowawcą), [[Golicynowie|Golicynami]] i [[Dołgorukowowie|Dołgorukowowymi]]. Zwyciężyli ci ostatni, wykorzystując przywiązanie Piotra II do młodego Iwana Dołgorukowa.
Linia 47 ⟶ 57:
W podmoskiewskiej posiadłości Dołgorukowowów – Gorienki, Piotr wpadł w pułapkę zastawioną na niego przez [[Katarzyna Dołgorukowa (1712–1747)|Katarzynę Aleksjejewną Dołgorukową]] (siostrę Iwana), gotową na wszystko, żeby zostać carycą. Spełniając wszystkie życzenia cara, Dołgorukowowie na początku 1729 r. zdobyli nad nim nieograniczoną władzę, oddalając wszystkich swoich rywali i doprowadzając do zaręczyn 14-letniego Piotra II z 17-letnią Jekatieriną. Ceremonia ślubna została wyznaczona na {{data|1730-1-30|linkuj=nie}}<ref>[http://lawtoday.ru/razdel/prav-rossia/petr2.php Петр II Алексеевич].</ref>.
Niespodziewanie w nocy {{data|1730-1-30|linkuj=nie}} Piotr II zaraziwszy się ospą zmarł
Wraz ze śmiercią Piotra II skończył się ród Romanowów w prostej linii męskiej. Następną cesarzową została bratanica jego dziadka, cara Piotra I, [[Anna Romanowa|Anna]] (1730–1740). W 1741 r. po koronę sięgnęła w końcu [[Elżbieta Romanowa|Elżbieta]], córka Piotra I i Katarzyny I.
W 1728 odznaczony [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]]<ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 156.</ref>.
| |||