Bitwa pod Ponarami: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Wojna infobox}} |
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, int. |
||
Linia 2:
|nazwa = Bitwa pod Ponarami
|epoka = nowożytność
|konflikt = [[
|grafika = Paneriaipaminklas2001 06 06.jpg
|opis grafiki =
|czas = [[19 czerwca]] [[1831]]
|miejsce = [[Ponary (dzielnica Wilna)|Ponary]]
|terytorium = [[
|przyczyna =
|wynik = zwycięstwo Rosjan
|strona1 =
|strona2 =
|dowódca1 = [[Antoni Giełgud (1792-1831)|Antoni Giełgud]] †
|dowódca2 = [[Fabian Gottlieb von der Osten-Sacken]]
|siły1 = 11 000 żołnierzy i 27 dział
Linia 22:
|commons =
}}
[[Plik:2001 06 06Paneriai2.jpg|290px|thumb|odsłonięcie pomnika bitwy pod Ponarami , 2001-06-06]]▼
{{Powstanie listopadowe}}
{{Wikiźródła|Wikiskryba:Mathiasrex/Pieśń żołnierzy rosyjskich po zwycięstwie pod Wilnem (1831)|Pieśń_żołnierzy_rosyjskich_po_zwycięstwie_pod_Wilnem_(1831)}}
▲[[Plik:2001 06 06Paneriai2.jpg|290px|thumb|
'''Bitwa pod Ponarami''' miała miejsce [[19 czerwca]] [[1831]] roku podczas [[Powstanie listopadowe|powstania listopadowego]]. Bitwa nazywana jest także '''bitwą o Wilno''' lub '''bitwą pod Wilnem'''.
Linia 38 ⟶ 37:
Teraz rozpoczął się odwrót oddziałów polskich na [[Żmudź]], gdzie Giełgud zamierzał bronić linii rzek [[Wilia (dopływ Niemna)|Wilii]] i [[Święta (dopływ Wilii)|Świętej]]. Gdy Rosjanie linię tę przełamali oddziały polskie, po kilku potyczkach, przekroczyli granicę [[Królestwo Prus|Prus]]: 13 lipca zgrupowanie Chłapowskiego, 15 lipca grupa [[Franciszek Rohland|Franciszka Rolanda]]<ref name=Gie/>.
Nieudolny generał Giełgud zginął na granicy, zastrzelony przez kapitana Stefana Skulskiego, oficera [[7 Pułk Piechoty Liniowej Królestwa Kongresowego|7 pułku piechoty]]<ref>{{cytuj książkę |autor=Henryk Żaliński |tytuł=Stracone szanse: Wielka Emigracja o powstaniu listopadowym |miejsce=Warszawa |wydawca=Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej |rok=1982| strony = 108 |isbn=83-11-06829-1|język=pl}}</ref>. Ocalał jedynie korpus gen. Dembińskiego (4000 ludzi, 6 dział), który zdołał przebyć w 25 dni kilkaset kilometrów − ucierając się z nieudolnym pościgiem rosyjskim − i dotrzeć do Warszawy<ref name=Gie/>. Wraz z klęską armii Giełguda upadło też powstanie na Litwie<ref>E. Kozłowski, M. Wrzosek, s. 227.</ref>.
== Przypisy ==
| |||