Sewer II: Różnice pomiędzy wersjami

|wikicytaty =

}}

 

Był oficerem armii rzymskiej, wiele lat służył w [[Panonia|Panonii]]. 1 maja 305 roku, gdy równocześnie zrzekli się władzy [[Dioklecjan]] – cesarz wschodniej części Imperium oraz [[Maksymian]] – cesarz zachodniej części Imperium, Sewer, za namową [[Galeriusz]]a, został mianowany przez tego pierwszego [[cezar (tytuł)|cezarem]] Zachodu. W 306 roku, po śmierci [[Konstancjusz I Chlorus|Konstancjusza]], został [[august (tytuł)|augustem]] Zachodu. Gdy w 306 roku w Rzymie wybuchły zamieszki syn Maksymiana – [[Maksencjusz (cesarz rzymski)|Maksencjusz]] wykorzystał tę sytuację i został ogłoszony przez wojsko cesarzem. Cesarz Wschodu – Galeriusz nie zaakceptował zamachu stanu i rozkazał przebywającemu w Mediolanie Sewerowi, aby stłumił bunt. W międzyczasie Maksencjusz przyzwał swego ojca Maksymiana do stolicy, aby wspólnie z nim rządzić. Kiedy Sewer nadciągnął wraz ze swoją armią do Rzymu, większość żołnierzy opuściła go i przeszła na stronę swojego dawnego cesarza Maksymiana. Sewer uciekł z resztką armii do [[Rawenna|Rawenny]], jednak wkrótce nawiązał rokowania z Maksencjuszem i Maksymianem i poddał się. Po porażce został internowany w okolicach Rzymu. W 307 roku został powieszony z rozkazu Maksencjusza lub zmuszony do samobójstwa.

 

== Bibliografia ==

 

{{Kontrola autorytatywna|WORLDCATID=}}