Srebrne Tarcze: Różnice pomiędzy wersjami

'''Srebrne Tarcze''' (Argyraspidzi, [[język starogrecki|stgr.]] Ἀργυράσπιδες Argyraspides, od ἂργυρος – srebro i ὰσπίς – tarcza) – elitarna formacja piechoty w armii [[Aleksander Macedoński|Aleksandra Wielkiego]], a następnie u syryjskich [[Seleucydzi|Seleucydów]].

Odtąd Srebrne Tarcze pozostały tylko w państwie Seleucydów, gdzie stanowili gwardię królewską, a zarazem najbardziej elitarny oddział piechoty. Opisując paradę wojsk [[Antioch IV Epifanes|Antiocha IV]] pod Dafne [[Polibiusz]] mógł nawiązywać do nich wspominając, że „na przedzie szło pięć tysięcy ludzi w sile wieku, w uzbrojeniu na sposób rzymski, w pancerzach łańcuszkowych”. Najprawdopodobniej brali udział we wszystkich ważniejszych bitwach prowadzonych przez królów tej dynastii, dowodząc swej niekwestionowanej lojalności. Przykładem jest [[bitwa pod Magnezją]], gdy pozostałości falangi [[Antioch III Wielki|Antiocha III]] formując czworoboki zaciekle walczyły z [[Starożytnystarożytny Rzym|Rzymianami]].

Naśladownictwo tej jednostki miało istnieć w hellenistycznym [[Królestwo Greko-Baktryjskie|Królestwiekrólestwie Baktrii]].<ref>{{cytuj książkę | autor = Stanisław Kalita | tytuł = Grecy w Baktrii i w Indiach | miejsce = Kraków | data = 2005 | strony = ??}}</ref>.