Trwały nośnik: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
→Ustawodawstwo: drobne redakcyjne, drobne techniczne |
||
Linia 18:
== Ustawodawstwo ==
Pojęcie trwałego nośnika zostało zdefiniowane m.in. w następujących polskich aktach prawnych:
* ustawa z 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (tzw.
* ustawa z 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim<ref>{{Dziennik Ustaw|2019|1083}}</ref>,
* ustawa z 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych<ref>{{Dziennik Ustaw|2019|659}}</ref>,
Linia 24:
* [[ustawa o prawach konsumenta|ustawa z 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta]] (wejście w życie 25 grudnia 2014 r.)<ref>{{Dziennik Ustaw|2020|287}}</ref>,
oraz w prawie Unii Europejskiej:
* dyrektywa [[Dyrektywa w sprawie rynków instrumentów finansowych|MiFID]] – Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady Europy 2004/39/WE z 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (skrót od ang. ''Markets In Financial Instruments Directive''),
* dyrektywa [[Payment Services Directive|PSD]]
* pojęcie trwałego nośnika informacji znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE (np. wyrok z 27 stycznia 2010 r. 2010/C 305/09).
| |||