W trakcie badań samolotu stwierdzono zbyt małą wytrzymałość samolotu. Początkowo ograniczono prędkość maksymalną do 130 km/h zaś przy prędkości 110 km/h występowało [[przeciągnięcie]]<ref>{{Cytuj|tytuł=http://www.smil.org.pl/ptl/wyklady/14_M-15_Belphegor.pdf s.24}}</ref>. Spowodowało to konieczność wzmocnienia konstrukcji. W efekcie tego wzrosła masa samolotu a tym samym wzrosło wydatnie [[obciążenie powierzchni (lotnictwo)|obciążenie powierzchni]]. W efekcie tego wzrosła [[prędkość minimalna (lotnictwo)|prędkość minimalna]] a tym samym długość [[Start (lotnictwo)|startu]] i [[Lądowanie|lądowania]]. W konsekwencji niezbędne było zastosowanie wydajnych [[Klapy|klap]]. W ZSRR wydarzył się jeden wypadek, gdy pilot zapomniał wysunąć klapy do startu i rozbił się, nie mogąc wystartować (zbyt mała [[siła nośna]]). Silnik umieszczony nad kabiną wybudował się i ją zniszczył (zgniótł). Pilot zmarł z odniesionych obrażeń. Był to jedyny wypadek śmiertelny w użytkowaniu tego samolotu. Nawozy do pneumatycznego rozrzutu musiały być suche i niezbrylone - co było rzadkością w ówczesnym ZSRR.
