Wersja z 22:17, 4 kwi 2020 edytuj Andros64 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 98 390 edycji m Wycofano edycje użytkownika 37.248.154.51 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to JackStrong12. Znacznik: Wycofanie zmian ← poprzednia edycja		Wersja z 22:44, 10 maj 2020 edytuj anuluj edycję LukaszKatlewa (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 10 619 edycji D Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna następna edycja →
Linia 1: '''Nomenklatura''' ([[Łacina\|łac.]] ''nomenclatura'' - ''mianowanie'') – system obsadzania stanowisk kierowniczych w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich\|ZSRR]] i krajach [[Blok wschodni\|bloku wschodniego]] oparty na rekomendacji [[Partia komunistyczna\|partii komunistycznej]]<ref>{{Cytuj książkę \| nazwisko = Zblewski \| imię = Zdzisław \| tytuł = Leksykon PRL-u \| inni = \| wydawca = Wydawnictwo Znak \| miejsce = Kraków \| data = 2001 \| strony = 99 \| isbn = 83-240-0010-0}}</ref>. W [[żargon]]ie partyjnym nomenklatura oznaczała sformalizowany ściśle '''system mianowań''' na stanowiska. Mówiono np. że stanowisko majstra czy kierownika wydziału w zakładzie pracy jest '''w nomenklaturze [[Podstawowa Organizacja Partyjna\|Podstawowej Organizacji Partyjnej]]''' lub '''w nomenklaturze Komitetu Zakładowego PZPR''' (o zatrudnieniu konkretnej osoby decydował KZ [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza\|PZPR]], w praktyce zaś jego I sekretarz); stanowiska wyższe były w nomenklaturze wyższych instancji partyjnych (one decydowały o ich obsadzie) – Komitetu Fabrycznego, Uczelnianego, Dzielnicowego, Miejskiego, Powiatowego, lub Wojewódzkiego. O objęciu najwyższych lub szczególnie ważnych stanowisk państwowych, społecznych ~~lub~~czy gospodarczych (spis zawierał około 300 tysięcy takich stanowisk) decydowały Wydziały Komitetu Centralnego lub nawet Sekretariat KC albo [[Biuro Polityczne KC PZPR\|Biuro Polityczne]] (były one „'''w nomenklaturze KC'''”). Z reguły decyzję przygotowywał formalnie '''Wydział Kadr KC'''. Znacznie mniejsza była liczba członków oligarchii partyjnej, a więc najwyższej warstwy nomenklatury. W ZSRR było to około 3000 osób<ref>[[Rudolf Pichoja]], ''Historia władzy w Związku Radzieckim 1945-1991'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011, {{ISBN\|9788301167219}}.</ref>. O obsadzie stanowisk ministerialnych decydowało Biuro Polityczne. W nomenklaturze Sekretariatu KC były np. wyższe stanowiska kierownicze w prasie centralnej, [[Polskie Radio\|radiu]] i [[Telewizja Polska\|telewizji]], stanowiska dyrektorów i zastępców dyrektorów departamentów w ministerstwach. Warstwa ludzi, zwana potocznie nomenklaturą, miała szereg niedostępnych dla innych przywilejów – bardzo zresztą formalnie zróżnicowanych,: od nieznacznie lepszych warunków [[wczasy\|wczasów]], po specjalne kliniki, sklepy i inne dobra. W [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich\|ZSRR]] przywileje nomenklatury były jeszcze większe. Szczególnie wśród nich wyróżniali się pracownicy [[Komitet Centralny Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego\|Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego]] i funkcjonariusze [[KGB]].

Nomenklatura (polityka): Różnice pomiędzy wersjami