Frustracja: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Per excellence (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 4:
 
[[Psychologia społeczna|Psychologowie społeczni]] są zdania, że siła frustracji zależy od kilku czynników:
* '''Zaskoczenie.''' Gdy frustracja jest niespodziewana, jest silniejsza. Frustrację, której się spodziewamy, jest łatwiej znieść. W związku z tym niektóre osoby tworzą odpowiednie nastawienie (obronny pesymizm), którego zadaniem jest obrona przed niespodziewaną frustracją. Po prostu spodziewająSpodziewają się porażek zamiast sukcesów - ''i(„i tak mi się nie uda''.uda”), Wi w ten sposób chronią się przed ewentualnymi frustracjami. Niestety takaTaka postawa jest także demotywująca i zwiększa szanse porażki. Skrajną formą obrony jest [[samoutrudnianie]].
* '''Oczekiwania co do celu.''' Jeśli są wysokie, przeżywamy silniejszą frustrację, gdy cel jest nieosiągalny. Podobnie, czasem próbujemy poradzić sobie z ewentualną porażką poprzez obniżanie oczekiwań - ''nie zależy mi''. Z tego powodu ludzie czasem nie przygotowują się do naprawdę ważnych dla siebie momentów - na przykład idą na rozmowę kwalifikacyjną nieprzygotowani na pytanie: ''Ile chcesz zarabiać?''
* '''Frustracja niezrozumiała.''' Jest silniejsza niż taka, którą rozumiemy i wiemy dlaczego miała miejsce. Na przykład, jeśli rodzic tłumaczy dziecku pewne zakazy, mniej frustruje, natomiast jeśli są one opatrzone komentarzem ''nie bo nie'', wtedy dziecko będzie bardziej sfrustrowane. Rozumienie powinno się jednak pojawiać przed pojawieniem się frustracji. Rozumienie po fakcie jest mniej uspokajające.