Vuk Drašković: Różnice pomiędzy wersjami

|imię i nazwisko = Vuk Drašković

|imię i nazwisko org =

|grafika = Vuk Draskovic by Kubik 01.JPG

|opis grafiki =

|podpis =

|data urodzenia = 29 listopada 1946

|miejsce urodzenia = [[Međa (Wojwodina)|Međa]]

|data śmierci =

|miejsce śmierci =

|zawód = pisarz, polityk

|Alma Mater = [[Uniwersytet w Belgradzie]]

|partia = [[Serbski Ruch Odnowy]]

|odznaczenia =

|commons = Category:Vuk Drašković

|www =

'''Vuk Drašković''', [[cyrylicaCyrylica serbska|cyr.]] Вук Драшковић (ur. [[29 listopada]] [[1946]] w m. [[Međa (Wojwodina)|Međi]]) −– [[Serbia|serbski]] prawnik, pisarz i polityk, założyciel i przewodniczący [[Serbski Ruch Odnowy|Serbskiego Ruchu Odnowy]], minister spraw zagranicznych federacji i następnie Serbii.

Absolwent szkoły średniej w [[Gacko|Gacku]]. W 1968 ukończył studia na [[Wydział Prawa Uniwersytetu w Belgradzie|Wydziale Prawa]] [[Uniwersytet w Belgradzie|Uniwersytetu w Belgradzie]]. W latach 1969–1980 pracował w jugosłowiańskiej agencji prasowej Tanjug, był m.in. korespondentem w krajach afrykańskich. W latach 80. zajął się pisaniem, jest autorem powieści ''Sudija'', ''Nož'', ''Molitva'', ''Molitva 2'', ''Ruski konzul'', ''Noć đenerala'' i ''Doktor Aron''<ref name="bio" />.

W 1990 Vuk Drašković założył i stanął na czele Serbskiego Ruchu Odnowy, w latach 90. głównego ugrupowania opozycyjnego wobec [[Slobodan Milošević|Slobodana Miloševicia]]. Angażował się w organizację antyrządowych wieców i protestów, dwukrotnie z przyczyn politycznych był tymczasowo aresztowany z powodów politycznych, w 1993 został w trakcie pobytu w więzieniu pobity. Reprezentował SPO w [[Zgromadzenie Narodowe Republiki Serbii|Zgromadzeniu Narodowym]] – zdecydował się na wzięcie udziału także w wyborach parlamentarnych w 1997, które zbojkotowali inni przedstawiciele opozycji. W styczniu 1999 przyjął propozycję Slobodana Miloševicia wejścia do rządu federalnego Jugosławii, obejmując w nim urząd wicepremiera. Odwołany został w kwietniu tegoż roku w trakcie trwania operacji [[operacja Allied Force|Allied Force]]. W październiku 1999 i w sierpniu 2000 dwukrotnie organizowano zamachy na jego życie – w trakcie pierwszego zginęło czterech działaczy SPO, w trakcie drugiego sam został ranny<ref name="bio">{{Cytuj stronę|url=https://archive.is/4Nbo9|tytuł=Vuk Drašković|opublikowany=istinomer.rs|język=sr|data dostępu=2014-02-05|język=sr}}</ref><ref name="spo">{{Cytuj stronę|url=https://archive.is/ZAvzT|tytuł=Srpski pokret obnove|opublikowany=b92.net|język=sr|data dostępu=2014-02-05|język=sr}}</ref>. W 2000 jego ugrupowanie znalazło się poza parlamentem. Vuk Drašković bez powodzenia czterokrotnie ubiegał się o prezydenturę Serbii w 1990, 1997 (dwukrotnie) i 2002<ref>{{Cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20120506020059/http://www.balkaninsight.com/en/article/serbian-presidential-elections-since-1990|tytuł=Serbian Presidential Elections Since 1990|data=1 kwietnia 2012|opublikowany=balkaninsight.com|język=en|data dostępu=2020-04-05|język=en}}</ref>.

W 2003 powrócił do bieżącej polityki. W kwietniu 2004 objął urząd ministra spraw zagranicznych [[Serbia i Czarnogóra|Serbii i Czarnogóry]], a po rozpadzie federacji od czerwca 2006 do maja 2007 pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych Serbii<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.rulers.org/serbgov.html|tytuł=Ministries, etc.|opublikowany=rulers.org|język=en|data dostępu=2014-02-05|język=en}}</ref>. W 2007 bez powodzenia prowadził listę wyborczą SPO, która nie przekroczyła wyborczego progu. Mimo różnych rozłamów<ref name="spo" /> pozostał na czele tego ugrupowania, które w 2008 ponownie znalazło się w parlamencie.