Księgi deuterokanoniczne: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
Linia 8:
== Księgi deuterokanoniczne w Starym Testamencie ==
=== Historia ===
Księgi wtórnokanoniczne, z wyjątkiem [[Księga Mądrości|Księgi Mądrości]] oraz [[2 Księga Machabejska|2 Księgi Machabejskiej]], powstawały w [[język hebrajski|języku hebrajskim]] lub [[język aramejski|aramejskim]]. Do XX wieku znane były jedynie ich greckie przekłady, pochodzące z [[Septuaginta|Septuaginty]] (III-IIII–I wiek p.n.e.). Odkrycia archeologiczne (m.in. w [[Rękopisy z Qumran|Qumran]]) pozwoliły określić fragmenty oryginałów.
 
Część Ojców Kościoła działających na Wschodzie odrzucała księgi deuterokanoniczne jako natchnione. [[Orygenes]] w swej analizie wskazywał na różnicę pomiędzy księgami wtórnokanonicznymi a kanonem. [[Atanazy]], [[Cyryl z JerozolimyJerozolimski]] i [[Grzegorz z Nazjanzu]], przygotowując katalog pism albo pomijali w ogóle te księgi, albo je włączali jako dodatki, Kościół Zachodu jednak uważał te księgi za kanoniczne. Kanoniczność ksiąg włączonych do Septuaginty odrzucał również [[Hieronim ze Strydonu|Hieronim]] tłumacz Wulgaty. Ponieważ na skutek tego w II i III wieku doszło do kilku sporów związanych z używanym kanonem Starego Testamentu, w IV wieku podczas synodu w Hipponie i 3. synodu w Kartaginie orzeczono równoprawność ksiąg pierwszego i drugiego kanonu („protokanonicznych” i „deuterokanonicznych”). Ostatecznie również Kościół na Wschodzie przyjął poglądy Zachodu i w roku 692 na synodzie trullańskim uznał autentyczność ksiąg deuterokanonicznych.
 
=== Prawosławie ===