Doskonali: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Tworzę Szablon:Cytuj |
drobne techniczne |
||
Linia 1:
'''Doskonali''' ([[łacina|łac.]] ''perfecti'')
Status doskonałego nie był równoznaczny z przynależnością do duchowieństwa katarskiego. Doskonały wierzył jednak, że dzięki działaniu [[Duch Święty|Ducha Świętego]] uzyskał czystość, która pozwala mu na bycie duchowym przewodnikiem także dla innych osób, by prowadzić je do podobnego stanu. Wierzący uważali, że doskonali osiągnęli stan równości z aniołami.
Linia 5:
Kandydat lub kandydatka na doskonałego zwyczajowo przechodził co najmniej roczny okres próbny pod okiem innych doskonałych. Następnie przyjmował sakrament [[consolamentum]]. Według wierzeń katarów w tym momencie Duch Święty ostatecznie zamieszkiwał w osobie danego doskonałego, co wymuszało na nim całkowitą zmianę trybu życia i poświęcenie go na surową ascezę. Doskonali przemieszczali się w parach tej samej płci, odwiedzając wierzących zamieszkałych w różnych miastach i udzielając chętnym (lub chorym) consolamentum, przez co - według wierzeń katarów - zapewniali im zbawienie.
Doskonali stali się szczególnym celem prześladowań w czasie [[wojny albigeńskie|krucjaty albigeńskiej]], kiedy mimo uznania kataryzmu za herezję nadal prowadzili swoją działalność, choć zostali zmuszeni do ukrywania się. Schwytani doskonali byli stawiani przed trybunałem inkwizycji i najczęściej skazywani na [[spalenie na stosie]]. Osoby, które udzielały doskonałym pomocy, również były stawiane przed sądami. Ostatni znany doskonały działający w [[Langwedocja|Langwedocji]], [[Guillaume Bélibaste]], został stracony w ten sposób wiosną
== Bibliografia ==
* {{Cytuj|autor = Malcolm Barber |tytuł = Katarzy |data = 2004 |isbn = 83-06-02923-2 |inni = Robert Sudół (tłum.) |miejsce = Warszawa |wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy |oclc = 749439978
[[Kategoria:Kataryzm]]
|