Innokientij Astrachancew: Różnice pomiędzy wersjami

W 1891 r. ukończył syberyjski korpus kadetów, zaś w 1893 r. 2 konstantynowską szkołę wojskową. W stopniu podporucznika służył w 165 Kowelskim Pułku Piechoty. W 1899 r. jako porucznik przeszedł do 193 Kowelskiego Pułku Piechoty. W tym samym roku zwolniono go do rezerwy. Po wybuchu [[wojna rosyjsko-japońska|wojny rosyjsko-japońskiej 1904-1905]] został zmobilizowany do 12 Syberyjskiego Barnaulskiego Pułku Piechoty. Awansował na sztabskapitana. Był ranny. Po wyleczeniu przeszedł do policji w [[Sankt Petersburg]]u. Od 1907 r. w stopniu sztabsrotmistrza służył w Samodzielnym Korpusie Żandarmów. Objął obowiązki adiutanta permskiego gubernialnego zarządu żandarmerii. Następnie pełnił obowiązki adiutanta permskiego policyjnego zarządu kolejowego żanfarmerii, a potem adiutanta grodzieńskiego gubernialnego zarządu żanfarmerii. Od 1908 r. w stopniu rotmistrza był zastępcą kierownika tyfliskiego gubernialnego zarządu żandarmerii. W 1909 r. został zastępcą kierownika kowieńskiego gubernialnego zarządu żandarmerii. Następnie przeniesiono go do wileńskiego gubernialnego zarządu żandarmerii. W 1911 r. został odkomenderowany do średnioazjatyckiego policyjnego zarządu kolejowego żandarmerii. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] służył w piotrogrodzkim gubernialnym zarządzie żandarmerii. W 1918 r. wstąpił do nowo formowanych wojsk [[Biali (Rosja)|Białych]] gen. [[Anton Denikin|Antona Denikina]]. Służył w kontrwywiadzie. Doszedł do stopnia pułkownika. W listopadzie 1920 r. wraz z pozostałymi wojskowymi został ewakuowany z [[Półwysep Krymski|Krymu]] do [[Gallipoli (półwysep)|Gallipoli]]. Na emigracji zamieszkał w [[Polska|Polsce]]. Mieszkał w [[Baranowicze|Baranowiczach]], zaś od 1928 r. w [[Warszawa|Warszawie]]. Od 1922 r. działał aktywnie w Polskim Towarzystwie Teozoficznym. W II połowie lat 30. zaangażował się w działalność [[Narodowy Związek Pracujących|Narodowego Związku Pracujących]] (NTS). W 1944 r. ewakuował się do [[III Rzesza|III Rzeszy]]. Po zakończeniu wojny wyemigrował do [[Paragwaj]]u, gdzie wstąpił do armii. W 1949 r. został zastępcą przewodniczącego „Związku Rosyjskiego” w [[Asunción]].