Stajkowa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam linki wewnętrzne i wykonuję drobne zmiany typograficzne i techniczne.
m link wew
Linia 35:
 
== Źródła wody mineralnej ==
Zbocza Stajkowej od początku XVIII wieku były znane ze źródeł zawierających szczawną wodę. Jej zdrowotny charakter [[Hieronim Dziewolski#XIX-wieczna historia uzdrowiska|został odkryty w latach 20. XIX wieku]]. U północno-zachodniej podstawy góry (na przedłużeniu Pańskiej Drogi, wzdłuż Potoku Stajkowskiego) znajdują się źródła „Stefan” i „Michalina”{{Odn|Koper|2008|s=44–46}}. Droga kiedyś była deptakiem dla kuracjuszy, obsadzonym [[lipa]]mi przez [[Hieronim Dziewolski|Hieronima Dziewolskiego]]. Pomysł obsadzenia alei lipami był formą hołdu złożonego ofiarom [[Rzeź galicyjska|rabacjirzezi galicyjskiej]] w 1846 roku{{Odn|Koper|2008|s=44–46}}. Pozostałości alei istnieją do dziś, kilkanaście lip jest [[Pomniki przyrody w gminie Krościenko nad Dunajcem|pomnikiem przyrody]]. W XX i XXI wieku przez wiele lat źródła obudowane były kamiennym bunkrem{{Odn|Koper|2006|s=281–322}}, jednak w 2010 roku gmina zagospodarowała teren wokół źródeł mineralnych „Stefan” i „Michalina”, budując altanę i ujęcia{{r|G}}.
 
Z kolei przy przedłużeniu ulicy Źródlanej znajduje się źródło „Maria”, nieeksploatowane w XIX wieku, przez wieki należące do rodziny Ćwiertniewiczów{{Odn|Koper|2006|s=281–322}}. Kiedyś nazywane było „Dzikim Źródłem”, po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] nazwane „Maria”, zostało w znacznym stopniu zniszczone w czasie nieudanej próby oczyszczenia jeszcze przed [[II wojna światowa|II wojną światową]]. Po renowacji zakończonej w sierpniu 2011 roku źródło jest obudowane i chętnie odwiedzane, ciągle oferuje zmineralizowaną wodę{{Odn|Koper|2008|s=42}}{{Odn|Koper|2006|s=281–322}}. W ramach zagospodarowania terenu wokół źródła wykonano nowe pokrycie zadaszeniowe, nowe okładziny kamienne (murki, posadzki i schody), konstrukcje drewniane, remont drogi i dojścia do źródła. Wzdłuż dojścia do źródła oraz na terenie źródła zostały wykonane i osadzone ławki parkowe. Na bramie wejściowej została zamontowana rzeźba ludowa. Koszt renowacji wyniósł około 100 tys. zł.