Blackjack: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Blackjack.jpg|thumb|Blackjack -– dwie karty, z których jedna to as (o wartości 11) a druga to karta o wartości 10, dając sumę 21.]]

<div style="float:left;background:#00FF00;height:30px;width:30px;text-align:center;border:1px solid black;margin:2px">H</div>Hit -– dobierz kartę{{Clear}}

<div style="float:left;background:#FF0000;height:30px;width:30px;text-align:center;border:1px solid black;margin:2px">S</div>Stand -– nie dobieraj kart{{Clear}}

<div style="float:left;background:#00FFFF;height:30px;width:30px;text-align:center;border:1px solid black;margin:2px">D</div>Double down -– podwój stawkę{{Clear}}

<div style="float:left;background:#FFFF00;height:30px;width:30px;text-align:center;border:1px solid black;margin:2px">P</div>Split -– rozdwój karty{{Clear}}

* 11 (u gracza) kontra 10 (u krupiera) -– hit

* A-A kontra A -– hit

* 8-8 kontra A -– hit

* 8-8 kontra 10 -– hit

Liczenie kart w blackjacku jest rodzajem strategii polegającej na założeniu, że gdy do rozdania pozostaje więcej kart wysokich niż niskich, matematyczna przewaga w grze jest chwilowo po stronie gracza, a nie kasyna. Doświadczony gracz potrafi rozpoznać tę sytuację poprzez ciągłe obserwowanie stosunku liczby kart wysokich do kart niskich. Gracz wykorzystuje ten moment poprzez znaczne podniesienie wysokości swoich stawek. W wypadku, gdy stosunek kart wysokich i niskich jest równy lub do rozdania pozostaje stosunkowo więcej kart niskich niż wysokich (tj. gdy matematyczna przewaga w grze jest po stronie kasyna) -– gracz stawia tylko minimalne stawki. W ten sposób, w dłuższym okresie, wygrane gracza będą wyższe niż przegrane, dając graczowi statystyczną przewagę nad kasynem.

W 1956 roku, grupa statystyków: Baldwin, Cantey, Maisel i McDermott opublikowała w Journal of the American Statistical Association ''Rekomendacje do gry w 21'', czyli pierwszą wersję strategii podstawowej. W roku 1962, dr Edward O. Thorp, profesor matematyki w [[New Mexico State University]] opublikował książkę pod tytułem ''Beat the Dealer: A Winning Strategy for the Game of Twenty-One''. Thorp zauważył, że gdy w talii pozostaje do rozdania więcej dziesiątek, figur i asów gracz ma większą szansę na wygraną; natomiast niskie karty, a szczególnie piątki i szóstki są pomocne dla kasyna. Podczas pisania książki, Dr Thorp użył komputera IBM 704 w Massachusetts Institute of Technology, dzięki któremu obliczył on szczegóły strategii podstawowej i efekty liczenia kart. W 1963 roku książka "Beat„Beat the Dealer"Dealer” weszła na pierwsze miejsce bestsellerów na liście New York Times. Jej popularność sprawiła, że Blackjack stał się najbardziej popularną grą w Las Vegas.

Ponieważ najczęściej kasyna używają kilku talii kart (zwykle 4, 6 lub 8), aby obliczyć średni stosunek kart wysokich do niskich w jednej talii, gracz może podzielić wartość bieżącą przez ilość talii pozostałych do rozdania, otrzymując tzw. '''wartość prawdziwą'''. Gdy wartość bieżąca wynosi +6 i do rozdania pozostają 3 talie kart, wartość prawdziwa wynosi +2, tj. średnio w talii pozostałych do rozdania jest 2 karty wysokich więcej niż niskich. Metoda ta została zekranizowana w filmie Roberta Luketica pod tytułem "„[[21 (film)|21]]"”.

* gracz ma 8, krupier ma 4, (+5) gracz powinien wziąć kartę, z wyjątkiem gdy wartość prawdziwa jest +5 lub więcej -– gracz wtedy podwaja stawkę.

* gracz ma 9, krupier ma 3, (-1) gracz podwaja stawkę, z wyjątkiem gdy wartość prawdziwa jest (-1) lub mniej -– gracz wtedy bierze kartę.