Gubazes II: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
linki wew., jęz., int., drobne redakcyjne, drobne merytoryczne
→‎Powrót do lojalności wobec Bizancjum: usunięcie niekompletnego (i wprowadzającego zamieszanie) źródła
Linia 57:
[[File:Lazica in Late Antiquity.svg|thumb|300px|Królestwo Lazyki wraz z otaczającymi ją rejonami w VI wieku]]
 
W 548 roku (lub 549 według innych źródeł)<ref name=Barry>Bagnall Bury John, ''History of the later Roman Empire'', Skookum, 2011 r.</ref>548 cesarz Justynian wysłał 8 000 żołnierzy pod dowództwem Dagisteusza, który wraz z siłami lazyckimi, rozpoczał oblężenia perskiego garnizonu w Petrze. Ponieważ Persowie byli dobrze zaopatrzeni, walki się wydłużyły. Dagisteusz zignorował kwestię ochrony przełęczy górskich prowadzących do Lazyki, przez co znacznie większe perskie siły pod dowództwem Mihr-Mihroe przybyły na odsiecz i przerwały oblężenie{{odn|Greatrex|Lieu|2002|s=117}}{{odn|Martindale|Jones|Morris|1992|s=380–381}}{{odn|Bury|1958|s=113–114}}. Jednak Persom brakowało wystarczających zapasów, w związku z czym – po wzmocnieniu garnizonu w Petrze i pozostawieniu kolejnych 5000 ludzi pod dowództwem Fabrizusa, w celu zabezpieczenia szlaków zaopatrzeniowych – Mihr-Mihroe wycofał się. Wiosną następnego roku Gubazes i Dagisteusz połączyli swe siły, zniszczyli armię Fabrizusa w niespodziewanym ataku, a niedobitków ścigali aż do [[Królestwo Iberii|Iberii Kaukaskiej]]. Tego samego lata odnieśli kolejne zwycięstwo nad nową armią perską dowodzoną przez Khorianesa. Sojusznikom nie udało się jednak uniemożliwić wzmocnienia Petry przez kolejną armię sasanidzką, a Dagisteusz został odwołany i zastąpiony przez Bessasa{{odn|Martindale|Jones|Morris|1992|s=381–382}}{{odn|Bury|1958|s=114}}{{odn|Greatrex|Lieu|2002|s=117–118}}.
 
W 550 roku wybuchło pro-perska powstanie wśród ludu [[Abazgowie|Abazgów]], który sąsiadował z Lazyką na północy. Skorzystał z niej Terdetes, wysokiej rangi arystokrata lazyjski, skonfliktowany z Gubazesem – zdradził swojego króla i przekazał Persom fortecę Tsebelda. Była to ważna warownia w ziemi Apsylów, plemienia pod zwierzchnictwem Lazyjczyków. Apsylowie przejęli ją, ale odmówili początkowo uznania rządów Lazyjczyków, do czego przekonał ich jednak bizantyjski wódz, Jan Guzes{{odn|Martindale|Jones|Morris|1992|s=560, 1221}}{{odn|Greatrex|Lieu|2002|s=118}}. W 551 roku Bizantyjczycy w końcu zdobyli i zrównali z ziemią Petrę, ale nowa armia pod dowództwem Mihr-Mihroe była w stanie przejąć kontrolę nad wschodnią częścią Lazyki. Siły bizantyjskie w tym królestwie wycofały się na zachód do miasta [[Fasis]] nad rzeką [[Rioni]], podczas gdy Lazyjczycy, w tym Gubazes i jego rodzina, szukali schronienia w górach. Pomimo trudnych warunków w zimie na przełomie roku 551/552, Gubazes odrzucił propozycje zawarcia pokoju przekazane przez wysłanników Mihr-Mihroe. W 552 roku Persowie otrzymali znaczne posiłki, ale ich ataki na twierdze należące do Bizancjum i Lazyki zostały odparte{{odn|Martindale|Jones|Morris|1992|s=560}}{{odn|Greatrex|Lieu|2002|s=118–120}}.