Janusz Rębielak: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Uzupełniam datę dostępu w Szablon:Ludzie nauki na podstawie historii edycji |
|||
Linia 22:
== Życiorys ==
W 1974 ukończył [[I Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Oleśnicy|Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Oleśnicy]].<ref>{{Cytuj stronę | url = http://lo1.olesnica.pl/historia-szkoly/wybitni-absolwenci/ | tytuł = Wybitni absolwenci | opublikowany = I Liceum Ogólnokształcące im. J. Słowackiego w Oleśnicy | język = pl | data dostępu = 2017-08-16}}</ref> W marcu [[1979]] ukończył studia na Wydziale Architektury [[Politechnika Wrocławska|Politechniki Wrocławskiej]]. Pracując następnie na uczelni, zajmował się metodami numerycznymi kształtowania i projektowania struktur przestrzennych oraz propozycjami ich zastosowań jako systemów konstrukcyjnych przekryć dachowych dużych rozpiętości, budynków wysokich wraz z nowatorskimi metodami ich bezpiecznego posadowienia na gruntach o słabej nośności, a szczególnie na terenach szkód górniczych lub na obszarach aktywnych sejsmicznie; autorski system fundamentu zespolonego jest przełomowym w skali światowej rozwiązaniem technicznym w tym obszarze działań inżynierskich; do najważniejszych jego osiągnięć należy także dwuetapowa metoda rozwiązywania kratownic statycznie niewyznaczalnych oraz metoda deformacji siatki wtórnej, ta ostatnia została opracowana dla potrzeb projektowania kopuł geodezyjnych. Opublikował ponad 220 prac naukowych.
W maju [[1982]] otrzymał stopień naukowy doktora (w Instytucie Architektury i Urbanistyki Politechniki Wrocławskiej), w lutym [[1993]] doktora habilitowanego (na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej), zaś 8 czerwca [[2006]] Prezydent RP nadał mu tytuł profesora.
Linia 28:
Od 1998 roku do 2013 roku prowadził własną pracownię projektową, wykonując dokumentacje budowlane różnorodnych rodzajów obiektów architektonicznych.
Przewodniczący Komisji Architektury i Urbanistyki Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu w okresie 2006-2010; został ponownie wybrany do pełnienia tej funkcji w
Uzyskał stypendia naukowe na Politechnice w Delft, Holandia (1984/1985) oraz na Uniwersytecie Tokijskim w Japonii (2001/2002).
|