Horn (przylądek): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Plik
Pierwsi żeglarze samotni
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Linia 18:
}}
[[Plik:CapeHornDetailMap.png|mały|300px|]]
'''Horn''' ([[Język hiszpański|hiszp.]] ''Cabo de Hornos'') − skalisty [[przylądek]] położony na wyspie [[Hornos (wyspa)|Hornos]], w [[archipelag]]u [[Ziemia Ognista (archipelag)|Ziemi Ognistej]] ([[Chile]]). Stanowi on najdalej na [[Strony świata|południe]] wysunięty punkt [[Ameryka Południowa|Ameryki Południowej]] (55°59' S, 67°16' W), natomiast najdalej wysuniętym na południe przylądkiem części kontynentalnej Ameryki Południowej jest [[Froward|przylądek Froward]]. Przylądek Horn wyznacza północną granicę [[Cieśnina Drake’a|Cieśniny Drake’a]], a południk przechodzący przez przylądek Horn jest uznawany za granicę między [[Ocean Spokojny|Oceanem Spokojnym]] a [[Ocean Atlantycki|Atlantykiem]] (czasami południowymza punktempołudniowy punkt tej granicy jest uznawana [[Snow Island]]). Przylądek Horn został tak nazwany przez holenderskiego [[żeglarstwo|żeglarza]] [[Willem Corneliszoon Schouten|Willema Schoutena]], który opłynął go jako pierwszy [[29 stycznia]] [[1616]]. Nadał mu nazwę ''Kaap Hoorn'' na cześć miasta [[Hoorn]], z którego pochodził.
 
Opłynięcie Przylądka Horn jest trudnym zadaniem, ze względu na panujące tu zwykle trudne warunki pogodowe. Tylko w 1905 r. zatonęły tu 43 żaglowce, a z 15 z nich nikt się nie uratował<ref>Piotr Schutta "[http://web.archive.org/web/20140715033118/http://express.bydgoski.pl/246019,Polskie-regaty-wokol-Hornu.html Polskie regaty wokół Hornu]", Express Bydgoski 21 czerwca 2013</ref>. Obecnie przepływającym statkom zadanie ułatwia utrzymywana przez [[Chile]] [[latarnia morska]].
Otwarcie [[Kanał Panamski|Kanału Panamskiego]] w 1914 roku spowodowało, że droga morska przez przylądek Horn straciła na znaczeniu. Mimo to, do tej pory jest uznawana za istotne osiągnięcie w żeglarstwie i stosunkowo mała grupa żeglarzy kontynuuje opływanie przylądka Horn, w szczególności w regatach dookoła świata. Większość z nich przepływa wokół wysp na północ od przylądka Horn, a część czeka na dobrą pogodę przy wyspie, a czasami opływa ją. Opłynięcie Przylądka Horn jachtem uważa się za żeglarski odpowiednik wspinaczki na [[Mount Everest]]. Pierwszym, który tego dokonał samotnie, był pochodzący z Kanady Amerykanin [[Joshua Slocum]] w trakcie pierwszego samotnego rejsu dookoła świata w 1895 r. na 11-metrowym [[jol]]u ''Spray'', ale ponieważ zmuszony przez pogodę częściowo nawigował w kanałach między wyspami Przylądka Horn, dlatego za pierwszego, który rzeczywiście opłynął Horn "od zewnętrznej strony" na małej łodzi (13-metrowym jachcie ''Saoirse''), uznawany jest Irlandczyk [[Edward Conor O'Brien]], który tego dokonał w trakcie rejsu dokoła świata w latach 1923-25 - jednak nie samotnie, lecz z trzema członkami załogi. Jako pierwszy w ramach samotnego rejsu dookoła świata w pełni wzdłuż "[[ryczące czterdziestki|ryczących czterdziestek]]" opłynął go w 1943 r. Argentyńczyk [[Vito Dumas]] na na 10-metrowym [[kecz]]u ''Lehg II''. Ze względu na wiejące tu nieustannie zachodnie wiatry (zob. "[[ryczące czterdziestki]]" i "[[wyjące pięćdziesiątki]]"), zachodzi zasadnicza różnica między opływaniem go od zachodu i od wschodu. Pierwszym, który samotnie opłynął go "pod wiatr" był Norweg [[Al Jansen]] na jachcie ''Mary Jane'' w 1934 r. Najmłodszą osobą, która go opłynęła samotnie, była 16-letnia Amerykanka [[Abby Sunderland]] w 2010 r. Kilka regat żeglarskich, m.in. [[Volvo Ocean Race]], [[VELUX 5 Oceans Race]] oraz [[Vendée Globe]] wymaga opłynięcia przylądka Horn. Istnieją też trasy rekordów w prędkości opłynięcia świata, gdzie wymagane jest opłynięcie przylądka Horn.
 
W [[1945]] roku został utworzony [[Park Narodowy Przylądka Horn]].