Działo bezodrzutowe: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nonsensowne twierdzenie.
Linia 2:
'''Działo bezodrzutowe''' – [[działo]], w którym zjawisko [[odrzut]]u zostało silnie zredukowane dzięki przekierowaniu części [[gazy prochowe|gazów prochowych]] powstałych przy strzale w przeciwną stronę niż kierunek lotu pocisku. Gazy wydostają się poprzez specjalne dysze lub otwory umieszczone w [[zamek (broń)|zamku]] działa. Naboje do dział bezodrzutowych mają łuski z otworami pozwalającymi na ucieczkę części gazów prochowych.
 
Zaletami tego rozwiązania są małe siły działające na konstrukcję (spowodowane brakiem odrzutu), a przez to możliwość obniżenia masy urządzenia. Pozwala to umieszczać broń tego typu na lekkich podstawach trójnożnych, samochodach terenowych i lekkich przyczepach. Uzbrojenie tego typu cechuje się niskim kosztem wytworzenia, co czyni je popularnym w armiach krajów rozwijających się oraz byłego Bloku Wschodniego.
Do wad można zaliczyć: małą prędkość wylotową pocisków, zmniejszającą zasięg i energię kinetyczną, powstawanie niebezpiecznej strefy z tyłu działa (spowodowanej wylatującymi gazami prochowymi) oraz trudność w użytkowaniu działa w pomieszczeniach zamkniętych. Innym problemem jest większa masa ładunku miotającego spowodowana tym, że pewien jego procent musi zostać spożytkowany na wytworzenie gazów tworzących siłę przeciwstawną odrzutowi. Powoduje to zwiększenie ciężaru amunicji, przy takiej samej masie i energii kinetycznej pocisku, co w artylerii klasycznej (bez charakterystyk bezodrzutowych).