Urosz I (car): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
Linia 55:
Urosz I zmarł bezdzietnie w grudniu [[1371]] r. po tym, jak rok wcześniej ogromna część serbskiego rycerstwa została wybita w bitwie z [[Turcy|Turkami]] [[Bitwa nad Maricą|nad Maricą]]. Wilkomir, syn [[Marko|Marka]] odziedziczył po ojcu prawo do korony, jednak realna władza w północnej Serbii była sprawowana przez [[Łazarz I Hrebeljanowić|Łazarza I Hrebeljanowicia]]. Ten ostatni nie przyjął tytułu cara po należnym mu zmarłym krewnym. Jednak w [[1377]] r. uznał Trwtka Bośniackiego (wnuka Stefana Dragutina po kądzieli), jako właściwego władcę Serbii. Wedle konsekwentnej polityki tureckiej Serbia stawała się poddaną [[Imperium Osmańskie|Porcie]]. Seria klęsk militarnych [[Serbowie|Serbów]] zmusiła ich do złożenia hołdu lennego sułtanowi. Mimo to państwowość serbska przetrwała aż do [[1459]] r.
 
Po wielkich podbojach swego ojca, car stał się ofiarą nowowzbogaconejnowo wzbogaconej szlachty serbskiej, która do swego majątku doszła w wyniku błyskotliwej, w wielu przypadkach, kariery wojskowej. Utrzymywanie w takich warunkach dotychczasowego porządku instrumentów władzy państwowej było niemożliwe. Miało to swoją przyczynę w słabo rozwiniętej sieci dróg pomiędzy starym państwem a nabytkami.
 
Urosz I został kanonizowany przez [[Serbski Kościół Prawosławny]]. Jego ciało uznane za [[relikwia|relikwię]], wystawione jest dla kultu w [[Monaster Jazak|monasterze Jazak]] w paśmie górskim [[Fruška Gora]].