Wikipedysta:Maksymilian Sielicki/brudnopis5: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
→‎Wstęp: św. Augustyn
→‎Wstęp: św. Tomasz
Linia 13:
Hipokrates uważał, że choroby psychiczne są konsekwencją nierównowagi tzw. humorów, czyli płynów ustrojowych składających się na ludzkie ciało (krwi, śluzu, żółci i flegmy){{odn|Zaręba|2018|s=20}}. Galen, rozwinąwszy tę teorię, stwierdził, że flegmatycy mają nadmiar flegmy, cholerycy nadmiar żółci, melancholicy nadmiar czarnej żółci, natomiast sangwinicy nadmiar krwi{{odn|Zaręba|2018|s=21}}. Typy osobowości Galena były w użyciu aż do XVIII wieku{{odn|Zaręba|2018|s=21}}. Arystoteles, również zajmujący się psychologią, uznawał ''psyche'' za rodzaj esencji życia zajmującej się myśleniem, opisał liczne procesy psychiczne i zauważył, że człowiek lepiej zapamiętuje zdarzenia, którym towarzyszą silne emocje{{odn|Zaręba|2018|s=23}}. Zenon z Kition i inni stoicy podejmowali temat wolnej woli{{odn|Stachowski|2006|s=27}}.
 
Według św. Augustyna umysł składa się z trzech części: pamięci, rozumienia i woli{{odn|Stachowski|2006|s=31}}. Św. Tomasz klasyfikował emocje i zauważył, że u ich podstawy zawsze znajdują się ból lub przyjemność{{odn|Stachowski|2006|s=33}}.
 
== Wundt i następcy ==