Plan numeracji krajowej: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków
Linia 6:
Otwarty plan numeracji jest to plan, w którym w publicznej sieci telefonicznej, występują dwa poziomy numeracji – numeracja strefowa i numeracja krajowa. Na poziomie strefowym stosowana jest [[numeracja skryta]], natomiast na poziomie krajowym – [[numeracja jawna]].
 
[[Plik:Poland telephone area codes.svg|thumb|280px|[[strefa numeracyjna|Strefy numeracyjne]] w telefonicznej sieci stacjonarnej w Polsce]]
 
Cechą charakterystyczną '''otwartego planu numeracji krajowej''' jest istnienie stref numeracyjnych, na które podzielone jest terytorium kraju. W ramach swojej strefy numeracyjnej każdy abonent dysponuje unikatowym numerem abonenckim. Numery te nie muszą jednak być unikatowe w skali całego kraju. Aby uniknąć niejednoznaczności przy realizowaniu połączeń pomiędzy różnymi strefami numeracyjnymi wprowadzono '''wskaźniki stref numeracyjnych''', potocznie nazywane [[numernumery kierunkowykierunkowe w Polsce|numerami kierunkowymi]]. Wskaźnik taki jednoznacznie identyfikuje strefę numeracyjną abonenta docelowego.
W zależności od rodzaju połączenia wybiera się albo tylko strefowy numer abonencki (w obrębie tej samej strefy numeracyjnej), albo numer kierunkowy poprzedzony odpowiednim [[Przedrostek|prefiksem]] (w Polsce było to "'''0'''") i opcjonalnym [[numer operatora|numerem operatora]], a następnie numer abonencki (w innej strefie numeracyjnej).