Działo samobieżne: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1:
'''Działo samobieżne''' – [[działo]] umieszczone na podwoziu [[czołg]]u lub innego pojazdu mechanicznego. Pierwszym działem samobieżnym była powstała w [[1917]] r. angielska konstrukcja o nazwie [[Gun Carrier Mark I]].
Wraz z wprowadzeniem na uzbrojenie [[czołg|czołgów]]
Najprostszą koncepcją było osadzenie typowego wyposażenia artyleryjskiego na podwoziu, najczęściej [[napęd gąsienicowy|gąsienicowym]] lub
czasami [[Półgąsienicowy układ jezdny|półgasienicowym]]. Opancerzenie chroniło przed odłamkami pocisków artyleryjskich, bomb lotniczych jak też ostrzałem ręcznej
broni piechoty.
Linia 11:
W takiej roli działo samobieżne podążało za jednostkami czołowymi wspierając je w razie potrzeby ogniem artyleryjskim.
Początkowo działa samobieżne występowało głównie jako samobieżne [[
Z tej koncepcji weewoluowało też [[działo pancerne]], silnie opancerzona odmiana działa samobieżnego przeznaczona do bezpośredniego wsparcia jednostek na pierwszej linii. Znakomicie radziło sobie z małymi celami punktowymi, takimi jak silnie okopane karabiny maszynowe, działa przeciwnika czy schrony bojowe, które niszczyło strzałami bezpośrednimi z małej odległości.
Linia 20:
konstrukcyjne a sposób użycia.
Ważną odmianą działa samobieżnego jest samobieżne [[działo przeciwlotnicze]]. Przeznaczone do osłony przeciwlotniczej własnych jednostek. Ze względu na specyfikę obrony przeciwlotniczej miało
===Zobacz też===
Linia 29:
[[Kategoria:Samobieżne działa polowe| ]]
[[de:Selbstfahrlafette]]
| |||