Elvis Presley: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m literówka |
|||
Linia 78:
14 stycznia 1973 roku dał koncert charytatywny na [[Hawaje (archipelag)|Hawajach]] zatytułowany ''[[Aloha from Hawaii]]''. Był to pierwszy w historii koncert transmitowany na cały świat przez satelitę. Zgromadził wtedy przed telewizorami ponad 1,5 miliarda widzów<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Victor |imię = Adam |tytuł = The Elvis Encyclopedia |data = 2008 |strony = 10}}</ref>.
Elvis koncertował do końca swojego życia. Lata 1974–1977 to kolejne sukcesy (m.in. koncerty z Memphis, zobacz [[Elvis:
[[Plik:PRESLEY-LED.jpg|mały|Złoty zegarek elektroniczny Elvisa Presleya (mikrokomputer Pulsar-2900, wyświetlacz LED ze szkłem z syntetycznego rubinu). Wykonany na indywidualne zamówienie przez firmę [[
Trzy albumy Elvisa zdobyły pierwsze miejsce na listach przebojów country: ''[[Promised Land (album Elvisa Presleya)|Promised Land]]'' (1975), ''[[From Elvis Presley Boulevard, Memphis, Tennessee]]'' (1976) i ''[[Moody Blue]]'' (1977)<ref>{{Cytuj |autor = Keith Caulfield |tytuł = The King of Crossover’s No. 1 Hits |data = 18 września 2004 |s = 24}}</ref>. Jego ostatnia płyta za życia ''[[Elvis in Concert (album)|Elvis in Concert]]'' została wydana 3 października 1977 roku razem z [[Elvis in Concert|programem telewizyjnym]] zrealizowanym oraz wyemitowanym przez telewizję [[CBS]] pod tym samym tytułem.
Linia 86:
Elvis z małżonką złożyli dokumenty rozwodowe 18 sierpnia 1973<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Guralnick |imię = Peter |tytuł = Careless Love: The Unmaking of Elvis Presley |data = 1999 |strony = 474}}</ref>. Ostateczny wyrok zapadł 9 października<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Jorgensen |imię = Ernst |tytuł = Elvis Day by Day: The Definitive Record of His Life and Music |wydawca = Ballantine |data = 1999 |nazwisko2 = Guralnick |imię2 = Peter |strony = 329}}</ref>. Elvis zmarł 16 sierpnia 1977 we własnej posiadłości w Memphis, na dzień przed planowanym rozpoczęciem swojej kolejnej trasy koncertowej<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Guralnick |imię = Peter |tytuł = Careless Love: The Unmaking of Elvis Presley |data = 1999 |strony = 645–648}}</ref>. Oficjalnie podaną przyczyną było zatrzymanie akcji serca. Jego pogrzeb odbył się 2 dni później, 18 sierpnia 1977<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Matthew-Walker |imię = Robert |tytuł = Elvis Presley. A Study in Music |data = 1979 |strony = 26}}</ref>.
Dziennikarz Tony Scherman napisał w pierwszych miesiącach 1977 roku: „Elvis Presley stał się karykaturą. Nie jest już tak energiczny, jaki był wcześniej. Ma ogromną nadwagę. Jego umysł jest niszczony przez leki, które codziennie zażywa. Jest wyczerpany, co widoczne jest na jego występach”<ref>https://www.southingtonschools.org/userlogin.cfm?resourceid=5339&filename=The%20Death%20of%20Elvis%2Edocx.</ref>. W [[Alexandria (Luizjana)|Aleksandrii w Luizjanie]] piosenkarz był na scenie mniej niż godzinę i był „niemożliwy do zrozumienia”<ref name="ReferenceB">{{Cytuj książkę |nazwisko = Guralnick |imię = Peter |tytuł = Careless Love: The Unmaking of Elvis Presley |data = 1999 |strony = 628}}</ref>. Presley nie pojawił się w [[Baton Rouge]]. Nie był on w stanie wstać z łóżka, a reszta jego trasy koncertowej została odwołana<ref name="ReferenceB" />. Mimo pogorszenia się jego stanu zdrowotnego nadal wyruszał w trasy koncertowe. W [[Rapid City (Dakota Południowa)|Rapid City w Dakocie Południowej]] „piosenkarz był tak zdenerwowany, że z trudem mógł swobodnie mówić do publiczności”. Według historyka zajmującego się życiem i karierą Elvisa Presleya, Samuela Roya, „nie był on w stanie wykonać żadnego prostego ruchu”. Inny historyk zajmujący się problematyką życia ikony, Peter Guralnick wspomina o tym, jak „fani stawali się coraz bardziej rozczarowani, a Elvis to obserwował, będąc ograniczony tylko do życia w swoim pokoju w [[Graceland]]”<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Guralnick |imię = Peter |tytuł = Careless Love: The Unmaking of Elvis Presley |data = 1999 |strony = 634}}</ref>. Kuzyn Elvisa, Billy Smith, przypominał jak Elvis mógł godzinami siedzieć przed telewizorem i oglądać swoje ulubione skecze [[Monty Python]]a lub swoje własne koncerty z lat pięćdziesiątych, sześćdziesiątych i początku lat siedemdziesiątych. Jego krewny zaobserwował jednak, że piosenkarz stawał się coraz bardziej obsesyjny<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Guralnick |imię = Peter |tytuł = Careless Love: The Unmaking of Elvis Presley |data = 1999 |strony = 212, 642}}</ref>.
Piosenka pod tytułem ''Way Down'', która ujrzała światło dzienne 6 czerwca 1977 roku, stała się ostatnim hitem nagranym przez Presleya za jego życia.
Linia 119:
Magazyn ''Forbes'' określił Presleya jako najwięcej zarabiającego nieżyjącego celebrytę z rocznym dochodem 45 milionów dolarów amerykańskich<ref>{{Cytuj |url = https://www.forbes.com/business/2007/10/29/dead-celebrity-earning-biz-media-deadcelebs07_cz_lg_1029celeb_land.html |tytuł = Top-Earning Dead Celebrities – Forbes.com<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> |opublikowany = forbes.com |archiwum = https://web.archive.org/web/20071101050914/https://www.forbes.com/business/2007/10/29/dead-celebrity-earning-biz-media-deadcelebs07_cz_lg_1029celeb_land.html |zarchiwizowano = 2007-11-01 |data dostępu = 2017-11-23}}</ref>. W 2006 roku został on zdegradowany do drugiej pozycji na tej liście<ref>[http://archive.is/20121208153548/https://www.forbes.com/2006/10/23/celebrities-earnings-fame-tech-media-06deadcelebs-cx_lr_topearnintro.html Top-Earning Dead Celebrities – Forbes.com<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->].</ref>. W 2007 i 2008 roku ponownie piastował pierwsze miejsce<ref>{{Cytuj |url = https://www.forbes.com/2007/10/26/top-dead-celebrity-biz-media-deadcelebs07-cz_lg_1029celeb.html |tytuł = Top-Earning Dead Celebrities<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> |opublikowany = forbes.com |język = en |data dostępu = 2017-11-23}}</ref><ref>{{Cytuj |url = https://www.forbes.com/2008/10/27/top-dead-celebrity-biz-media-deadcelebs08-cz_ph_1027celeb.html |tytuł = Top-Earning Dead Celebrities<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> |opublikowany = forbes.com |język = en |data dostępu = 2017-11-23}}</ref>. Po śmierci Michaela Jacksona w 2009 roku został on zdegradowany do czwartej pozycji na tej liście<ref>{{Cytuj |url = https://www.forbes.com/2009/10/27/top-earning-dead-celebrities-list-dead-celebs-09-entertainment_land.html |tytuł = Attention Required!<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> |opublikowany = www.forbes.com |archiwum = http://archive.is/20120731182631/https://www.forbes.com/2009/10/27/top-earning-dead-celebrities-list-dead-celebs-09-entertainment_land.html |zarchiwizowano = 2012-07-31 |data dostępu = 2019-12-29}}</ref>. W 2010 roku, ponownie powrócił on do drugiej pozycji<ref>[http://archive.is/20120730101503/https://www.forbes.com/2010/10/21/michael-jackson-elvis-presley-tolkien-business-entertainment-dead-celebs-10_slide_3.html In Pictures: The 13 Top-Earning Dead Celebs – No. 2 Elvis Presley – Forbes.com<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->].</ref>. Utrzymał ją także w roku 2011.
Według szacunków z połowy 2011 roku, jest aż 15 tys. różnych rodzajów gadżetów związanych z Elvisem Presleyem<ref>http://latimesblogs.latimes.com/nationnow/2011/08/elvis-presley.html.</ref>.
5 maja 2010 roku, blisko 33 lata od śmierci „Króla” jego osobisty lekarz – dr [[George Nichopoulos|George Constantine Nichopoulos]], który był obecny przy znalezieniu martwego Presleya w jego toalecie ujawnił nową teorię ws. śmierci legendy rock’n’rolla. Zdaniem medyka Presley zmarł nie na atak serca, lecz wskutek chronicznego zatwardzenia, spowodowanego [[Niedrożność jelit|niedrożnością jelit]], które mogło być uleczone jedynie operacyjnie poprzez zabieg [[Kolostomia|kolostomii]] mający na celu usunięcie części [[Okrężnica (anatomia)|okrężnicy]] chorego, ale Elvis z różnych przyczyn nie zgodził się na zabieg, co prawdopodobnie kosztowało go życie<ref>{{Cytuj |url = http://www.bostonherald.com/inside_track/inside_track/2010/05/elvis_presley%E2%80%99_irregular_life_%E2%80%93_and_death |tytuł = Elvis Presley’ irregular life – and death | Boston Herald<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> |opublikowany = bostonherald.com |język = en |data dostępu = 2017-11-23}}</ref><ref>{{Cytuj |url = http://www.news.com.au/entertainment/music/a-little-less-constipation-elvis-killed-by-bad-bowel-action-doctor-says/story-e6frfn09-1225863478454 |tytuł = A little less constipation... Elvis killed by bad bowel action, doctor says<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> |opublikowany = news.com.au |data dostępu = 2017-11-23}}</ref><ref>{{Cytuj |url = http://movies.rediff.com/report/2010/may/06/heres-what-really-killed-elvis-presley.htm |tytuł = Here’s what really killed Elvis Presley – Rediff.com Movies<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> |opublikowany = movies.rediff.com |data dostępu = 2017-11-23}}</ref>. Przez jakiś czas wokół jego śmierci krążyło wiele wątpliwości, gdyż wielu fanów nie mogło i nie chciało w nią uwierzyć. Według nich, Elvis wcale nie umarł, a jego śmierć była wielką mistyfikacją. Według jednej z wersji skremowano jego „brata bliźniaka” lub woskową figurę, a on sam wiedzie do dziś życie na marginesie świata. Obecnie aspekt jego śmierci został skwapliwie wyjaśniony, np. w biografiach napisanych przez najbliższe mu osoby.
Linia 155:
Legenda „króla rock-and-rolla” przetrwała jego śmierć. Miliony jego fanów w ogóle nie przyjęły tego faktu do wiadomości, wierząc, że uciekł on w prywatność i wiedzie gdzieś spokojne życie na marginesie wielkiego świata. Do dziś, choć coraz rzadziej, bulwarowe pisma przynoszą informacje o jego miejscach schronienia. Jego muzyka ciągle utrzymuje popularność. Doczekał się też wielu [[Tribute band|trybutowych]] artystów, którzy z mniejszym lub większym powodzeniem naśladują jego muzykę i sceniczną osobowość.
Elvis P. jest wymieniony w piosence pt. ''[[Czas ołowiu]]'' z repertuaru polskiej grupy [[Budka Suflera]]. Autorem tekstu jest [[Marek Dutkiewicz (tekściarz)|Marek Dutkiewicz]], a kompozytorem [[Romuald Lipko]]<ref>{{cytuj książkę |autor = Marek Dutkiewicz |tytuł = Jolka, Jolka pamiętasz? |wydawca = Wydawnictwo Edipresse Książki |miejsce = Warszawa |rok = 2015 |strony = 117–119 |isbn = 9788379450664}}</ref>.
== Dyskografia ==
| |||