Gebethner i Wolff: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Merytoryczne
Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
WP:LZ, drobne redakcyjne
Linia 40:
Wydawnictwo rozwijało się bardzo dynamicznie, w 1937 miało wydanych ok. 7010 pozycji książek w nakładzie 45 mln. egzemplarzy i ok. 7147 pozycji nut.
 
Przedsiębiorstwo wydawało przede wszystkim klasykę literatury polskiej (np. utwory [[Władysław Reymont|Władysława Reymonta]], [[Eliza Orzeszkowa|Elizy Orzeszkowej]], [[Maria Konopnicka|Marii Konopnickiej]] czy [[Henryk Sienkiewicz|Henryka Sienkiewicza]]), ale również twórczość pisarzy współczesnych (np. [[Wacław Berent|W.Wacława Berenta]], [[Piotr Choynowski|P.Piotra Choynowskiego]], [[Jarosław Iwaszkiewicz|J.Jarosława Iwaszkiewicza]], [[Leon Kruczkowski|L.Leona Kruczkowskiego]], [[Kornel Makuszyński|K.Kornela Makuszyńskiego]], [[Zofia Nałkowska|Z.Zofii Nałkowskiej]], [[Jan Parandowski|J.Jana Parandowskiego]]).<ref>{{Cytuj |autor = Praca zbiorowa |tytuł = Encyklopedia Powszechna PWN |data = 1973 |wolumin = II}}</ref>. Wydawało też czasopisma, tj. „[[Kurjer Warszawski|Kurier Warszawski]]”, „[[Tygodnik Ilustrowany]]”, „[[Kurier Codzienny (1865-1905)|Kurier Codzienny]]”. Nakładem wydawnictwa ukazały się nadto dzieła (''Dumki'' i ''Szumka (Nuż do harfy)'') pianisty [[Feliks Jaroński (pianista)|Feliksa Jarońskiego]].
 
Od 1884 (do 1922) przedsiębiorstwo otwierało swoje oddziały w innych miastach Polski ([[Kraków]], [[Lublin]], [[Łódź]], [[Poznań]], [[Zakopane]]). W 1925 otworzyło filię w [[Paryż]]u, ''[https://fr.m.wikipedia.org/wiki/Librairie_polonaise_de_Paris Librairie polonaise]'', która istnieje do dziś. Przesyłano również książki do Stanów Zjednoczonych i Rosji.
 
W 1929 Gebethner wykupił udziały Wolffa. W tym okresie i aż do wybuchu wojny głównym redaktorem w wydawnictwie był [[Aleksander Wat]].